Część 1 – Package (footprint)

W Eagle kompletna biblioteka pojedynczego elementu Device składa się z Package czyli elementu (lub kilku) widocznego w edytorze płytki (tzw. footprint) , elementu Symbol czyli symbolu elementu (lub kilku) widocznego w edytorze schematów i powiązań między nimi.

Device = Package + Symbol + powiązanie

Zaczniemy od najtrudniejszego elementu - Packege, który to wymaga szczególnej dokładności i precyzji w tworzeniu, bo jak spartolimy robotę to nie wiem jak byśmy się starali to nie uda nam się poprawnie i bezbłędnie przylutować układ do płytki.

Długo zastanawiałem się jaki element wybrać do przykładu aby pokazać możliwie wszystkie aspekty tworzenia kompletnej biblioteki w Eagle i jak to bywa życie samo podsunęło rozwiązanie , akurat zabieram się za projekt USBasp i okazało się że brak jest biblioteki układu 74LVC125 - (Quad buffer/line driver; 3-State) - jak że znanego i lubianego…, także będziemy tworzyć kompletna bibliotekę dla tej kostki. Pokarzę dwie drogi jedną usłaną kamieniami , czyli jak od podstaw utworzyć footprint i drugą na skróty „przez zborze” polegającą na imporcie footprint z innej biblioteki.

Co będzie potrzebne…, datasheet układu 74LVC125 - będziemy potrzebować dokładne wymiary kostki, pobieramy go np. z http://www.datasheetcatalog.org/datasheet/philips/74LVC125PW.pdf oraz oczywiści Eagle i trochę wolnego czasu.

Zaczynamy…, a że będziemy tworzyć nową bibliotekę uruchamiamy Eagle, w Control Panel wybieramy File -> New - > Library…, otwiera nam się takie to okno




Zapisujemy nową bibliotekę pod dowolna nazwą np. phill2k.lbr, najlepiej w katalogu Eagle żeby jej nie szukać później po dysku, czyli File -> Save as -> phill2k.lbr.

Następnie otwieramy kartę katalogową 74LVC125 i odnajdujemy informacje dotyczące obudów…, i co tam mamy…, informacje że kostka występuje tylko w obudowach SMD: SO14, SSOP14 i TSSOP14.



Zaczniemy od SO14…, klikamy na ikonę Packege lub wybieramy Library -> Packege, otwiera nam się okienko jak poniżej, a że jest to nowa biblioteka okno jest puste.



W polu New: wpisujemy SO14 i klikamy OK., potwierdzamy YES że chcemy utworzyć nową obudowę i po tym pojawi nam się okno zbliżone wyglądem do edytora płytki.




Z noty wynika że obudowa ma wymiar 8.75 x 4.00mm wymiar D i E z noty (przyjmujemy zawsze największe dopuszczalne przez producenta wymiary), aby dokładnie odwzorować oryginał musimy ustawić raster na 0.005mm, zatem klikamy na ikonę Gird lub wybieramy View -> Gird…, i w polu Size: wybieramy mm i wpisujemy 0.005 potem OK.

Rysując element, należy pamiętać żeby punkt zerowy (krzyżyk) planszy znajdował się dokładnie w jego środku, zasada ta jest szczególnie ważna w przypadku elementów SMD ponieważ punkt ten jest późniejszym punktem bazowym danego elementu i w przypadku automatycznego umieszczania elementów na płytce automat zakłada że punkt ten jest środkiem elementu.

Projekt elementu Package rysujemy zawsze patrząc na niego od strony górnej. Poszczególne elementy umieszczamy na warstwach z rozszerzeniem t (top). Jeżeli na płytce element ma zostać umieszczony na warstwie dolnej, to przełożymy go na tę warstwę w edytorze PCB, wszystkie elementy znajdujące się na warstwie górnej zostaną wtedy automatycznie przeniesione na warstwę dolna z oznaczeniem b (bottom).

Zaczniemy od narysowania linii pomocniczych, poleceniem Wire, linią o szerokości 0.001mm, (wpisujemy z palca w pole Width i potwierdzamy Enterem), warstwa 21-tPlace – później je usuniemy.

Jedną na wysokości 2.0mm, druga na wysokości -2.0mm, trzecia z lewej strony w odległości -4.375mm od środka i czwartą z prawej strony w odległości 4.375mm od środka.

Bardzo pomocnym i w zasadzie niezbędnym elementem przy rysowaniu jest pole z informacją o aktualnym rastrze i współrzędnych kursora, trzeba nauczyć się kontrolować współrzędne jednym okiem…



Następnie rysujemy obrysu obudowy (korzystając z linii pomocniczych) poleceniem Wire, linią o szerokości 0.15mm na płaszczyźnie 21-tPlace. Oprócz kształtu elementu dobrze jest zaznaczyć jego pierwsze wyprowadzenie, punktem lub okręgiem w jego pobliżu. Powinniśmy otrzymać taki rysunek:




Następnie rozmieścimy pola lutownicze. Ich rozmiary i rozmieszczenie należy tak dobrać, aby przy wszystkich skrajnych wymiarach obudowy zapewniony był pewny montaż. Maksymalny odstęp pomiędzy przeciwległymi końcówkami wynosi 6.2mm (wymiar HE z noty), powiększymy go o kilka procent (zwykle od 3% do 6%) i przyjmijmy ten wymiar jako 6.4mm. Możemy teraz pociągnąć dwie linie pomocnicze jedna na wysokości 3.2mm, a drugą na -3.2mm bo 3.2 + 3.2 = 6.4 Następnie wyznaczamy wymiar znajdujący się bliżej środka układu, wyliczymy go ze wzoru:

Wymiar = HEmin – (2 * Lpmax) = 5.8 - (2 * 1) = 3.8mm

Wyliczony wymiar wyszedł nam mniejszy niż wymiar obudowy, musimy go lekko powiększyć, ponieważ w przypadku obudów SMD linie obrysu znajdują się na płaszczyźnie 21-tPlace i zostaną one wydrukowane na płytce (jeśli przewidujemy wykonanie takiej płytki z opisem elementów) i przykryją nam pola (pady) lutownicze co nie jest zalecane, ta zasada nie obowiązuje przy obudowach przewlekanych ponieważ pola lutownicze są na dolnej warstwie a opis na górnej.
Zatem zwiększymy wyliczony wymiar o 0.4mm czyli o 0.1mm większy niż wymiar obudowy (uwzględniając grubość linii obrysu obudowy), w sumie da nam to 4.2mm. Narysujemy teraz kolejne dwie linie pomocnicze, jedna na wysokości 2.1mm a drugą na -2.1mm bo (2.1 + 2.1 = 4.2).

Możemy przystąpić już do umieszczania punktów lutowniczych SMD, ich wysokość musi zawierać się w wyznaczonych przez linie pomocnicze granicach i będzie wynosiła 1.1mm (3.2 – 2.1 = 1.1), szerokość pól nie może być mniejsza niż maksymalna szerokości końcówek (wymiar bp z noty) czyli 0.49mm. Pady rozmieszczone są w rastrze 1.27mm (wymiar e z noty), wiec jako główny raster ustawiamy 1.27mm a drugi precyzyjny (z ALTem) na 0.001mm – poleceniem Gird. Pady umieszczamy poleceniem Smd klikając na odpowiednia ikonę lub poleceniem Draw -> Smd. Wszystkie niezbędne opcje polecenia mamy dostępne na pasku:



Select Layer – płaszczyzna na której umieszczamy pola SMD, pisałem już wcześniej że pola stawiamy jedynie na warstwie Top, od reguły tej sa naturalnie wyjatki np. złacza krawędziowe składające się z pól na warstwie Top i Bottom

Select size – wielkości (wymiary) pola lutowniczego (pad-a) podana w jednostkach wcześniej określonych przy ustawieniu rastra, w okienko można kliknąć i wpisać niezbędne wymiary z klawiatury lub wybrać odpowiedni predefiniowany wymiar z listy.

Select roundness – zaokrąglenie rogów pola SMD, wymiar najlepiej zostwić na 0%, wtedy będzie go można zmienić globalnie w oknie ustawień DRC.

Select rototation – kąt ustawienia pola (pad-a), w oknie można wpisać dowolny inny kąt z klawiatury

Polecenie smd można wpisać również z klawiatury, wówczas możemy podać od razu wymiar pola i tak zrobimy żeby ułatwić sobie życie, czyli wpisujemy w pole komend polecenie: smd 0.49x1.1 i ENTER.



i mamy podczepione pole pod kursor, ale zanim je postawimy na rysunku wpiszmy jeszcze w pole komend ‘1’ dzięki temu nasze pady będą numerowane od nr 1 i inkremnentowane co jeden czyli 1, 2, 3..., Eagle domyślnie nadaje pola numeracje typu P$1, P$2, P$3… przy obudowach z dużą ilością nóżek może być to uciążliwe gdyż później i tak musieli byśmy zmienić wszystkim nóżką nazwy - nazwy zmienia się poleceniem Name. Aby wyświetlić nr pól trzeba włączyć opcje Display pad names w Options -> Set… -> Misc. Umieśćmy teraz 14 padów w rozstawie 1.27mm, jeśli wszystko poszło OK to powinniśmy mieć taki obrazek:




Teraz zostało nam tylko dorysować prostokąty symbolizujące końcówki układu, rysujemy je za pomocą polecenia Rect na warstwie 51-tDocu, prostokąty te powinny przesłaniać tylko cześć padów.

Warstwa 51-TDocu jest specjalnie stworzona aby można było bardziej szczegółowo odwzorować element, nie jest drukowana na żadnej warstwie płytki w trakcie produkcji i w zasadzie moglibyśmy pominąć ten element i nic by się nie stało, ale uczmy się dobrych nawyków…

W tym celu zmieniamy raster główny na 0.05mm a pomocniczy (z ALT) na 0.001m i rysujemy kolejne linie pomocnicze jedną np. na 2.9mm drugą na -2.9mm, a następnie za pomocą polecenia Rect rysujemy prostokąt o wymiarach 0.36mm (wymiar bp min. z noty) na 0.9mm (2.9-2=0.9). Rysujemy jeden prostokąt, resztę ustawimy kopiując poprzedni, tutaj nie jest wymagana super precyzja, staramy się ustawić prostokąty w osi pada w miarę dokładnie, ale jeśli ktoś chce to może posłużyć się dodatkowymi liniami pomocniczymi i odpowiednim ustawieniem rastra i zrobić to precyzyjnie.

No i mamy już prawie gotowy footprint obudowy SO14, pozostało nam jeszcze umieścić opisy elementów. Potrzebujemy dwóch tekstów, jednego dla nazwy drugiego do wartości elementu. W tym celu klikamy na ikonę Text i dla nazwy wpisujemy >NAME, czcionką wektorową o wysokości 1mm (przy tak małej obudowie powinna wystarczyć) na warstwie 25-tNames, następnie tą samą czcionka o tej samej wysokości dla wartości wpisujemy >VALUE na warstwie 27-tValues.
Ostatnią czynnością jest otoczenie elementu obwódka chroniącą przed przypadkowym zbyt bliskim umieszczeniem lub nałożeniem na siebie sąsiadujących elementów, obwódkę rysujemy linia 0.15mm umieszczoną na warstwie 39-tKeepout – powinna ona obrysować układ wraz z jego wszystkimi wyprowadzeniami.
W oknie Description możemy wpisać dodatkowy opis dotyczący stworzonej obudowy, ja wpisałem SO14. Po usunięciu linii pomocniczych mamy gotową obudową.



Jak widać pola SMD zostały automatycznie wyposażone w powierzchnie niezbędną dla maski lutowniczej oraz szablonu pasty lutowniczej – w niektórych przypadkach jeśli zajdzie potrzeba wyłączenia tych pól możemy tego dokonać za pomocą polecenia Change wybierając odpowiednio Stop-off i Carem-off. Aby zobaczyć te powierzchnię trzeba włączyć warstwę tStop i tCream polecenie Display.

Pozostało nam stworzenie jeszcze obudowy SSOP14 i TSSOP14, tworzymy je w identyczny sposób tyle że z zastosowaniem innych wymiarów – w ramach pracy domowej, nabrania wprawy i doświadczenia proponuje je wykonać ręcznie…

A ja opiszę sposób na skróty, a mianowicie zaimportujemy gotowe obudowy z innych bibliotek dostępnych w katalogu Eagle. W tym celu przechodzimy do Control Panel i rozwijamy drzewo Libraries , nasza biblioteka w tym czasie musi być otwarta. W gąszczu szukamy obudów SSOP14 i TSSOP14, znalazłem je w bibliotece 74xx-eu.lbr jako dwie ostatnie pozycje, klikając prawym klawiszem na jednej z nich wybieramy Copy to Library,



i w efekcie w naszej bibliotece mamy w prosty sposób dwie brakujące obudowy.



W ten sposób możemy skopiować do naszej biblioteki cały kompletny element, zaznaczając nie tylko obudowę ale cały element i stworzyć sobie bibliotekę z najczęściej używanymi elementami.



Z racji tego, że nasza kostka nie występuje w obudowie przewlekanej DIP opiszę skrótowo jak to wygląda przy jej tworzeniu…, otóż rysowanie obudowy przewlekanej przebiega podobnie, lecz zamiast pól SMD rozmieszczamy pola lutownicze posługując się poleceniem Pad.



Opcje tego polecenia spełniają następujące zadania:

Select shape – kształt pola, do wyboru mamy pole kwadratowe, okrągłe, ośmiokątne, podłużne oraz podłużne z offsetem. Parametry dwóch ostatnich pól są ustawiane globalnie w oknie DRC – kiedyś opisze te tajemnicze DRC.

Select diameter – służy do zmiany średnicy pola, jeśli jest ustawione na Auto to średnica będzie określona globalnie w DRC

Select drill – służy do zmiany wewnętrznej średnicy pola lutowniczego, średnice te należy określić na podstawie noty katalogowej elementu, zbyt mała nie pozwoli wsunąć nam końcówki elementu w otwór.

Select rotation – działanie identyczne jak w przypadku pól SMD

Dodatkowo w przypadku obudów przewlekanych mamy możliwość wyróżnienia oraz zmiany kształtu wyprowadzenia pierwszego, dla danej obudowy możemy wyróżnić tylko jedno wyprowadzenie, robimy to za pomocą polecenie Change -> First-On.

To już jest koniec…, mamy wszystkie trzy obudowy jakie potrzebujemy…, w następnym odcinku będziemy tworzyć schematowy symbol biblioteczny…

Pozostaje mi tylko powiedzieć…, ćwiczyć… ćwiczyć…

C.D.N…

_________________
pozdrawiam
phill2k

Część 2 – Symbol

Mamy gotowe wszystkie potrzebne obudowy, czas na stworzenie symbolu schematowego, w tym celu klikamy na ikonę Symbol lub wybieramy z menu polecenie Library -> Symbol. Otworzy nam się identyczne okienko jak przy tworzeniu obudowy, okno jest puste bo nie mamy jeszcze stworzonego żadnego symbolu.



W polu New: wpisujemy 74LVC125 i klikamy OK, a następnie potwierdzamy chęć stworzenia nowego symbolu kliknięciem na YES, otworzy na się nowe okno tym razem podobne do edytora schematów.



Następnie w karcie katalogowej odszukujemy informacji dotyczącej struktury logicznej naszego układu…



Widzimy że nasza kostka w strukturze zawiera cztery trójstanowe bufory. I teraz mamy dwie możliwości do wyboru: przedstawimy symbol w postaci jednego elementu lub w postać dwóch elementów - symbolu bufora i symbolu zasilania, no ale zaraz ktoś może powiedzieć… jak to, tylko z dwóch !!! przecież układ zawiera cztery bufory !!! - spokojnie, wszystko wyjaśni się w 3 części trylogii…
W tym wypadku praktyczniej będzie stworzyć symbol w postaci dwóch elementów ze względu na późniejszą możliwość korzystania z polecenia Gateswap w edytorze schematów, ale o tym później…

Zanim zaczniemy… pierwsza i podstawowa sprawa przy tworzeniu symboli schematowych, główny raster musi być ustawiony na 100 milsów (0.1 inch), pomocniczy zaś na 10 milsów (0.01inch) - dlaczego?..., żeby później nie było problemów z połączeniami na schemacie - wszystkie symbole biblioteczne dostępne w Eagle są stworzone w tym rastrze.
Kolejnym krokiem jest rozmieszczenie wyprowadzeń, w tym celu klikamy na ikonę Pin lub z menu wybieramy polecenie Draw -> Pin, pod kursor podczepi nam się symbol pinu i zanim go postawimy spójrzmy jakie opcje mamy do wyboru…



I tak od lewej…

Orientation – pierwsze cztery ikony - pozwalają na zmianę konta położenia wyprowadzenia, identyczny efekt uzyskamy klikając prawym klawiszem myszki w sytuacji gdy do kursora mamy podczepiony pin.

Function – drugie cztery ikony – pozwalają określić funkcje logiczna wyprowadzenia, funkcja ma charakter tylko graficzny i nie ma wpływu na działanie testu ERC (Electrical Rule Check). Do wyboru mamy: None – bez funkcji, Dot – symbol negacji, Clk – symbol zegara, DotClk – zanegowany zegar.

Lenght – trzecie cztery ikony – pozwalają określić długości linii symbolizującej wyprowadzenia. Do wyboru mamy długości: Point – 0 mils, Short – 100mils, Middle – 200mils, Long – 300mils. Wartość 0 stosuje się tylko w specjalnych przypadkach – cokolwiek to znaczy…

Visible – kolejne cztery ikony – pozwalają określić które z opisów charakterystycznych wyprowadzenia zostaną wyświetlone na schemacie. Do wyboru mamy: Off – bez opisów, Pad – tylko numer wyprowadzenia, Pin – tylko nazwa sygnału, Both – jednocześnie numer wyprowadzenia i nazwa sygnału.

Direction – określa kierunek przesyłanych sygnałów, na parametrze tym opiera się test ERC. Do wyboru mamy następujące możliwości: nc – niepołączony, in – wejście, out – wyjście, i/o – wejście/wyjście, oc – wyjście z otwartym kolektorem, hiz – wyjście o wysokiej impedancji, pas – pasywny (np. rezystory i kondensatory…), pwr – wejście zasilania w przypadki układów scalonych, sup – wyjście zasilania w przypadku symboli zasilających. Dwa ostatnie symbole mają specjalne znaczenie dla funkcji automatycznego łączenia końcówek zasilania w edytorze PCB.

Swaplevel – określa wyprowadzenia które możemy zamienić na schemacie za pomocą polecenia Pinswap, wartość 0 uniemożliwia zamianę pinów, wartość różna od zera (dowolna) pozwala na zamianę z innym wyprowadzeniem należącym do tego samego symbolu mającym taką samą wartość parametru Swaplevel. W naszym przypadku ten parametr ustawiamy na 0 bo każde z wejść i wyjść naszego symbolu pełni inna funkcję. Ale jeśli byśmy mieli czterowejściowa bramkę NAND to wartość Swaplevel dla wejść ustawiamy na wartość różną od zera bo wszystkie cztery wejścia pełnia tę sama funkcję.

Po opisie przystępujemy do rozmieszczenia niezbędnych pinów. Musimy postawić trzy piny: dwa wejściowe i jeden wyjściowy (o wysokiej impedancji), także stawiamy piny o parametrach wg opisu poniżej:

1. kąt - R0, funkcja - None, długości – Middle (200), widzialność – Pad, kierunek sygnału - in, Swaplevel – 0
2. kąt – R270, funkcja - Dot, długości – Middle (200), widzialność – Pad, kierunek sygnału - in, Swaplevel – 0
3. kąt – R90, funkcja - None, długości – Middle (200), widzialność – Pad, kierunek sygnału - hiz, Swaplevel – 0

Rysując element, należy pamiętać żeby punkt zerowy (krzyżyk) planszy znajdował się możliwie w jego środku, podobnie jak to miało miejsc przy tworzeniu obudowy, choć tutaj nie jest to tak restrykcyjne.



Teraz zmienimy nazwy pinom, chociaż ich nie widać (bo wybraliśmy widzialność Pad), Eagle nadaje automatycznie nazwy pinom (czy je widać czy nie) i domyślnie przydziela im nazwy typu P$1, P$2, P$3…. Przy układach z dużą ilością pinów i takim oznaczeniu nie trudno później o pomyłkę przy łączeniu obudowy z elementem schematowym. Zmianę nazwy wykonujemy polecenie Name lub wybierając z menu polecenie Edit -> Name i tak odpowiednio dla pinu, zgodnie z notą katalogową:

1. wpisujemy – I (in)
2. wpisujemy – OE (output enable)
3. wpisujemy – O (out)

Następnie połączymy wszystkie piny tworząc symbol. Linię rysujemy poleceniem Wire o grubości 0.016inch, na warstwie 94 Symbols, korzystając z odpowiednich opcji Wire band.
Następnie poleceniem Text dodajemy dla nazwy napis >NAME - czcionką wektorową o wysokości 70milsów (0.07inch) na warstwie 95 Names i dla wartości napis >VALUE - czcionką wektorową o wysokości 70milsów (0.07inch) na warstwie 96 Values, podobnie jak przy tworzeniu obudowy w cz.1.
W polu Description dodatkowo można wpisać dodatkowe informacje dotyczące stworzonego symbolu. W efekcie naszej pracy powinniśmy otrzymać gotowy symbol bufora



Nadmienię tylko że parametry wszystkich narysowanych elementów można zmienić poleceniem Change.
Pozostało nam jeszcze narysować symbol zasilania, w tym celu klikamy ponownie na ikonę Symbol lub wybieramy z menu Library -> Symbol. W polu New: wpisujemy POWER i klikamy OK, itd. … jak poprzednio.



Symbol zasilania będzie składał się tylko z dwóch wyprowadzeń i tak w oparciu o wiedzę zdobytą wcześniej stawiamy dwa piny o parametrach:

1. nazwa – VCC, kąt – R270, funkcja - None, długości – Middle (200), widzialność – Pad, kierunek sygnału - pwr, Swaplevel – 0
2. nazwa – GND, kąt – R270, funkcja - None, długości – Middle (200), widzialność – Pad, kierunek sygnału - pwr, Swaplevel – 0

Następnie stawiamy opisy: VCC, GND i >NAMES, wszystkie na warstwie 95 Names, i tak: >NAMES czcionką wektorową o wysokości 70milsów (0.07inch), a VCC i GND czcionką wektorową o wysokości 50milsów (0.05inch). W przypadku elementu zasilania jego wartość jest zbędna, dlatego została pominięta.
W efekcie naszej pracy powinniśmy otrzymać gotowy symbol zasilania



To już jest koniec… , mamy dwa symbole jakie potrzebujemy…, w następnym odcinku połączymy wszystko razem do „kupy” tworząc kompletną bibliotekę elementu 74LVC125.

C.D.N...

_________________
pozdrawiam
phill2k

Część 3 – Device

Mamy już wszystkie elementy do stworzenia kompletnej biblioteki. Eagle umożliwia przyporządkowanie do symbolu schematowego kliku różnych obudów, więc z tego skorzystamy. Rozpoczynamy tradycyjnie od stworzenia nowego elementu, tym razem klikamy na ikonę Device lub z menu wybieramy polecenie Library -> Device, zostaje otwarte już nam znane okno, w polu New: wpisujemy nazwę naszego układu 74LVC125, po kliknięciu OK i potwierdzeniu naszych zamiarów, otworzy się główne okno edytor:



Po lewej stronie okna znajduje się pole na którym możemy umieszczać poszczególne symbole elementu. Za pomocą polecenia Add umieścimy tam cztery symbole buforów i symbol zasilania. Jak zauważycie Eagle domyślnie, postawionym elementom nadaje domyślnie nazwy typu G$1, G$2, G$3… nadamy im więc nowe, lepsze nazwy, żeby później było nam łatwiej łączyć poszczególne elementy. Tak wiec buforom za pomocą polecenia Name nadajemy nazwy odpowiednio A, B, C, D a symbolowi zasilanie nazwę P. Nic nie stoi na przeszkodzie aby nadać inne nazwy czy nawet kolejne numery jak to widać w karcie katalogowej…

Powinniśmy uzyskać taki efekt…



Następnie musimy zmienić wartości SwapLewel poleceniem Change -> SwapLewel dla buforów i nadać im wartość „1” aby później można było na schemacie użyć polecenia Gateswap, czyli zamienić miejscami elementy spełniające te same zadanie – ma to szczególne znaczenie przy projektowaniu PCB (optymalizacja prowadzenia ścieżek). W przeciwnym wypadku wszystkie symbole powinny mieć wartość parametru SwapLewel ustawioną na „0”, dzięki temu nie będzie można ich na schemacie zamienić ze sobą – dla symbolu zasilania pozostawiamy wartość SwapLewel = 0.

Następnie musimy jeszcze zmienić parametr AddLevel, ale zanim to zrobimy opisze co poszczególne wartości znaczą…



I tak ustawiamy poszczególne parametry w przypadku gdy:

Must – w przypadku symboli, których obecność jest niezbędna na schemacie, aby usunąć dany element z parametrem must musimy najpierw skasować wszystkie inne symbole należące do danej obudowy.
Can - dla symboli, które wprowadzimy na schemat tylko w razie potrzeby (np. symbol zasilania), za pomocą polecenia Invoke.
Next – najczęściej stosowana wartość powoduje, że symbole są dołączane do schematu w kolejności – tak jak nasze bufory .
Request – tylko dla symboli zasilania, działanie podobne do Can
Always – dla elementów, których obecność jest pożądana, w odróżnieniu od must, symbole te można w dowolnym momencie usunąć ze schematu.

W naszym przypadku dla buforów ustawiamy wartość next, a w zasadzie Eagle zrobił to już za nas – wartość domyślna, a dla symbolu zasilania ustawiamy wartość request.

W efekcie powinniśmy otrzymać taki widok



Przyjrzyjmy się teraz prawej części okna edytora, klawisz New pozwoli nam pobrać jedną z wcześniej stworzonych obudów, po jego kliknięciu pojawi się okno ze wszystkimi dostępnymi wariantami obudów w naszym przypadku będą tylko trzy, ale jeśli będziemy dysponowali bardzo rozbudowaną biblioteką będzie ich o wiele więcej - wszystkie dostępne.



Wybieramy obudowę SO14 i w polu Wariant name wpisujemy D i klikamy OK. Dlaczego D, otóż dla obudowy SO14 jak producent podaje, w nocie katalogowej dla krajów z poza Ameryki północnej nazwa układu będzie miała sufiks właśnie D czyli 74LVC125D, dla obudowy SSOP14 wpiszemy DB, a dla TSSOP14 wpiszemy PW. Co widać poniżej



Mając symbol i obudowę możemy przystąpić do ich połączenia, w tym celu klikamy na klawisz Connect, otworzy nam się okno



Musimy teraz wrócić do noty katalogowej do informacji dotyczących obudów i ich wyprowadzeń, aby odpowiednio połączyć pin-y z pad-ami. Czyli do już znanego obrazka z części 2.



W oparciu o notę zaznaczamy w lewym okienku odpowiedni Pin, a w środkowym okienku odpowiedni Pad i łączymy je klikając na przycisk Connect, czyli dla pierwszego bufora

Pad nr 1 -> pin A.OE
Pad nr 2 -> pin A.I
Pad nr 3 -> pin A.O

I tak dalej dla pozostałych trzech buforów, no i zasilanie

Pad nr 7 -> pin P.GND
Pad nr 14 -> pin P.VCC

W efekcie naszej pracy powinniśmy stworzyć takie połączenia widoczne w prawym okienku.



Do dyspozycji mamy jeszcze klawisz Append służy on do dołączania kolejnych padów do istniejących już połączeń, szczególnie jest to przydatne gdy układ posiada kilka wyprowadzeń GND lub VCC. Klawiszem Disconnect usuwamy wcześniej stworzone połączenia.
Klikamy OK i mamy gotowy element biblioteczny w obudowie SO14, pozostało nam połączyć pozostałe obudowy z symbolem schematowym. Z noty katalogowej wynika że rozkład wyprowadzeń dla pozostałych obudów jest taki sam jak dla SO14 więc postępujemy podobnie, czyli znowu klikamy na New, tym razem wybieramy SSOP14, w polu Wariant name wpisujemy DB i analogicznie wykonujemy połączenia.
W przypadku gdy rozkład wyprowadzeń układu jest taki sam dla wszystkich obudów można sobie ułatwić pracę i skopiować układ połączeń z obudowy SO14, służy do tego pole rozwijane Copy from.



W tym celu z listy wybieramy D (SO14) – SO14, podczytuje nam się układ połączeń dla tej obudowy, klikamy OK i mamy gotowe połączenia dla obudowy SSOP14. W analogiczny sposób wykonujemy połączenia dla obudowy TSSOP14.

Zauważcie że, jeśli wszystkie piny i pady są ze sobą połączone to w prawym oknie przy odpowiedniej obudowie widnieje zielony „ptaszek”, natomiast gdy zapomnimy połączyć choćby jednego pinu lub pada to pojawia się znak wykrzyknika na żółtym tle – taki mały system ostrzegawczy .



Po połączeniu wszystkich obudów, pozostało nam nadać prefix naszemu układowi od którego będzie się zaczynała jego nazwa na schemacie i w edytorze PCB, w tym celu klikamy na klawisz Prefix i w okienku wpisujemy IC – dzięki temu kolejne układy na schemacie i PCB będą nosić nazwy IC1, IC2, IC3…. Na koniec ustalimy jeszcze czy na schemacie będzie możliwa zmiana wartości (Value) dla naszego układu. Dla układów scalonych raczej nie zaleca się takiej zmiany, więc kontrolkę Value ustawiamy na Off. W oknie Descripion wpisujemy stosowny opis i mamy gotową bibliotekę układu 74LVC125.



Dla ścisłości, pozostała jeszcze jedna funkcja którą nie omówiłem, jest nią funkcja Attribute, służy do zdefiniowania technologii w jakiej został wykonany dany element - stosowana np. dla układów z rodziny 74xx, technologia LS, AC, ACT, HCT itp. Wtedy przy tworzeniu biblioteki takiemu układowi (Package) nadaje się nazwę z gwiazdką np. 74*00, a później gwiazdka ta zostanie zamieniona na odpowiednią nazwę technologii zdefiniowaną wcześniej i przypisaną do danego układu przy pomocy polecenie Edit -> Technology…, efekt tego przypisania widoczny jest to tylko w oknie Descripion, widok poniżej.



Poza tym klikając, prawym klawiszem myszy, w prawym oknie na oznaczeniu obudowy otwiera nam się podręczne menu z funkcjami które wcześniej opisałem.



Mamy gotową bibliotekę, czas jej użyć, w tym celu w Control Panel rozwijamy katalog Libraries i odnajdujemy naszą bibliotekę, po czym klikamy prawym klawiszem i zaznaczamy opcje Use lub klikamy bezpośrednio prawym klawiszem na katalog Libraries i zaznaczamy Use all lub w przypadku gdy nasza biblioteka znajduje się poza katalogiem Eagle w edytorze schematów wybieramy z menu Library -> Use i wskazujemy naszą bibliotekę.

A tak nasza biblioteka prezentuje się w edytorze schematów i PCB.





To jest już koniec Trylogii , mamy gotową bibliotekę…, życzę owocnej pracy .
…ale to nie koniec mojego pisania , powstanie jeszcze Dodatek Specjalny opisujący parę sztuczek i narzędzi wspomagających pracę z bibliotekami - specjalnie dla kolegi Jaglarza, ale nie tylko…
Może macie jakieś propozycje ???

C.D.N…

_________________
pozdrawiam
phill2k

Biblioteki – Tricks and Tips

1. Jak usunąć z biblioteki Symbol, Package lub Device – pojedynczy element

Otwieramy bibliotekę, otwieramy okno edycyjne Symbol, Package lub Device z listy wybieramy element który chcemy usunąć, następnie z menu wybieramy Library -> Remove i z klawiatury wpisujemy nazwę elementu do usunięcia. Trzeba pamiętać że program nie pozwoli nam usunąć obudów lub symboli powiązanych ze sobą – ale bez problemu usuniemy powiązania Device.
Podobnie działa program remove-dev-sym-pac.ulp tyle że usuwa element aktualnie otwarty w edytorze bibliotek.


2. Jak zmienić w bibliotece nazwę dowolnemu elementowi Symbol, Package lub Device – pojedynczy element

Otwieramy bibliotekę, otwieramy okno edycyjne Symbol, Package lub Device z listy wybieramy element któremu chcemy zmienić nazwę, następnie z menu wybieramy Library -> Rename i z klawiatury wpisujemy nową nazwę elementu. Zmiana nie powoduje problemów związanych z połączeniami w Device.

3. Grupowe usuwanie elementów Device

Otwieramy bibliotekę, w celu usunięcia kilku elementów Device na raz uruchamiamy del-devices.ulp, zobaczymy takie okienko,



lista elementów która znajduje się pomiędzy set undo_log off; i set undo_log on; po naciśnięciu klawisza Execute zostanie usunięta. Okno jest edytowalne więc mamy możliwość pozostawienia tylko tych elementów które faktycznie chcemy usunąć. Każde usuniecie elementu musimy potwierdzić.

4. Usuwanie pustych Device - bez symboli, obudów i połączeń

Otwieramy bibliotekę, w celu usunięcia pustych elementów Device uruchamiamy del-empty-devices.ulp, jeśli takowe będą, to pojawią się pomiędzy set undo_log off; a set undo_log on; dalej postępujemy jak w pkt. 3.

5. Grupowe usuwanie elementów Symbol i Package

Otwieramy bibliotekę, w celu usunięcia elementów Symbol i Package otwieramy del-pack-sym.ulp, zobaczymy okienko 1,



w polu Delete wybieramy typ elementu do usunięcia, w oknie 2 pomiędzy set undo_log off; a set undo_log on; pojawi się lista elementów do usunięcia (*.pac dla Package, *.sym dla Symbol). Okno jest edytowalne więc mamy możliwość pozostawienia tylko tych elementów które faktycznie chcemy usunąć. Każde usuniecie elementu musimy potwierdzić, poza tym program nie pozwoli usunąć obudów lub symboli powiązanych ze sobą – okno 3.

6. Jak utworzyć bibliotekę z elementów z otwartego projektu

Aby utworzyć bibliotekę z otwartego projektu należy uruchomić program exp-project-lbr.ulp. Program uruchomiony z edytora schematów utworzy kompletną bibliotekę zawierającą obudowy, symbole i połączenia między nimi. Program uruchomiony z poziomu edytora płytek PCB utworzy tylko bibliotekę z obudowami występującymi w projekcie.
Główne okno programu prezentuje się jak poniżej



Na początku określamy czy wszystkie elementy mają być w jednej bibliotece (One library) czy każdy element ma się znaleźć w osobnej (Multiple libraries), następnie określamy czy nazwy elementów maja być rozszerzone o nazwy bibliotek z których pierwotnie pochodzą (Generale LBR-Name…). Po określeniu parametrów, uruchamiamy program poleceniem Collect data, co powoduje zebranie informacji przez program, co zaobserwujemy w oknie Log file, gdy wszystkie dane zostaną zebrane klikamy Create library. Biblioteka zostanie stworzona w katalogu projektu (jeśli nie wybraliśmy inaczej), nazwa biblioteki przyjmuje nazwę otwartego projektu.

7. Jak utworzyć logo (grafikę) w postaci elementu bibliotecznego

Otwieramy bibliotekę, tworzymy nowy Package o nazwie np. Logo, w oknie edytora uruchamiamy program import-bmp.ulp, pojawi się okienko powitalne, potem wskazujemy nasz plik graficzny. Program akceptuje tylko pliki w formacie bitmapy *.bmp. Bitmapa może mieć maksymalnie 256 kolorów, które i tak potem są konwertowane do 32 kolorów. Po załadowaniu bitmapy musimy wybrać kolory jakie zostaną użyte, w tym przypadku wybieramy tylko jeden (biały) z całej palety , następnie otworzy nam się główne okno programu



gdzie mamy możliwość ustawić format bitmapy, co za tym idzie sposób skalowania, warstwę Layer na którym będzie umieszczone nasz logo i tu mamy duży wybór. Jeśli chcemy żeby nasze logo było umieszczane na górnej warstwie płytki jako opis to wybieram 21, jeśli ma to być logo wytrawione w miedzi to wybieramy warstwę 1 (top) lub 16 (bottom). Po ustawieniu wszystkich parametrów klikamy OK, zostanie wygenerowany skrypt na podstawie którego grafika zostanie dodana do elementu Package. Dolny lewy róg obrazka zawsze umieszczany jest w początku układu współrzędnych. Zapisujemy bibliotekę i mamy gotowe logo w postaci elementu bibliotecznego.
Za pomocą powyższego programu można stworzyć również element schematowym, jak i bezpośrednio umieszczać obrazki na PCB i schemacie. W przypadku schematów i umieszczaniu na nich obrazków zawierających więcej niż 2 kolory należy wybrać warstwę Layer powyżej 200, żeby nie było problemów, bo kolejne kolory będą umieszczane na kolejnych wyższych warstwach.

8. Jak utworzyć element Package z fragmentu gotowej płytki PCB

Otwieramy płytkę w edytorze PCB, grupujemy fragment który nas interesuje poleceniem Group, uruchamiamy program make-group2pac.ulp, zostaje wygenerowany skrypt który uruchamiamy, w przypadku pojawienia się błędów potwierdzamy je kliknięciem OK, w przeciwnym wypadku skrypt zakończy swoje działanie. W efekcie działania skryptu w bibliotece pinhead.lbr znajdzie się Package zawierający zaznaczony fragment.
Poniżej przykład działania programu na płytce Adruino Mega2560 – po usunięciu zbędnych elementów mamy gotowy Shield do dalszego wykorzystania.



Obrys PCB (Layer: 20 Dimension) jest zawsze domyślnie zaznaczany w całości przez program. Fajna spraw jeśli z gotowego układu np. modułu przetwornicy chcemy szybko stworzyć bibliotekę.

9. Jak dodać do elementu piny o tej samej nazwie

Aby dodać kilka pinów o tej samej nazwie np. GND do elementu schematowego, należy w ich nazwach na końcu dodać sufix w postaci @numer, gdzie numer to 1, 2, 3 itd. - np. GND@1, GND@2, na schemacie będzie wyświetlana tylko nazwa elementu.

10. Jak uzyskać znak negacji (kreska) w nazwie pinu

Jeśli potrzebujemy wprowadzić znak negacji w oznaczeniu pinu to przed jego nazwą wstawiamy prefix w postaci znaku wykrzyknika „!” np. !OE, !E itd., efekt będzie już widoczny w edytorze biblioteki.



I jeszcze prosty programik statistic-lbr.ulp wyświetlający statystyki naszej biblioteki i pozwalający usunąć nieużywane elementy.



To jest już naprawdę koniec.

Prośba do Mirka lub Sun'a o zamkniecie i uporządkowanie wątku, chyba że macie inny pomysł, nie żebym czegoś wymagał .
Ewentualne pytania w osobnym topic'u.

_________________
pozdrawiam
phill2k

phill2k ---> bardzo bardzo cenny poradnik - tylko dziękować takiej osobie jak ty, że zechciała tyle wkładu własnej pracy włożyć ....

Jeśli mistrz Sun będzie tak miły i ew usunie niepotrzebne posty komentarzy albo je gdzieś przeniesie to będzie fajnie - bo ja tak na szybko to tylko umiałbym zamknąć temat od razu

Super poradniczek

_________________
zapraszam na blog: http://www.mirekk36.blogspot.com (mój nick Skype: mirekk36 ) [ obejrzyj Kurs EAGLE ] [ mój kanał YT TV www.youtube.com/mirekk36 ]

Jak zrobić wewnętrzne połączenie
Kupiłem gotową płytkę LCD Nokii 5110 . Ma 2 rzędy po 8 padów, górny i dolny połączonych na płytce.
Jak to zrobić, aby pady miały tą samą nazwę, były połączone

Masz w punkcie 9 Biblioteki – Tricks and Tips

_________________
Dragonus Cracovus: Biomagia

Pozwolę sobie umieścić w tym miejscu także filmy Mirka.
W ten sposób będzie można wybrać co chce się robić - czytać czy oglądać poradnik.

_________________
http://www.jaglarz.info

A macie może gotową tą bibliotekę?

Dobra, stworzyłem własną bibliotekę, ale...
Kurcze, jak zawsze jest jakieś ale u mnie. Po pierwsze nie mam pozostałych dwóch obudów SSOP14 i TSSOP14 bo nigdzie w całej mojej bibliotekarni nie mam takich obudów. Ale co wazniejsze, poszczególne bloki tegoż układu nazwane są G$ i odpowiedni numer. Jak to zmienić?

Wygląda u mnie tak jak na załączonym obrazku.

Słabo kolego czytałeś ...

Przejrzyj dowolna bibliotekę 74xx-eu.lbr a na pewno znajdziesz obudowy SSOP14 i TSSOP14...
... a oznaczenia zmieniasz poleceniem Name.

_________________
pozdrawiam
phill2k

Przejrzałem całą bibliotekę 74XX i nie tylko. Moja biblioteka 74XX kończy się na SO28W

Zmieniłem oznaczenie ale nie zmieniło się nic. Tak samo jest z pinami. Mam piny ponazywane A.I A.O oraz A.OE a mimo to program przy łączeniu poszczególnych pinów dołożył mi G$1, G$2 etc.

Robiłem wszystko krok po kroku jak opisane w poradniku. Mało tego, na wierzchu miałem eagle a pod spodem poradnik.

Na pozycji >74*125 masz SSOP14 i TSSOP14.

_________________
http://www.jaglarz.info

Niestety nie posiadam w swojej kolekcji takowej pozycji

Wewnątrz biblioteki 74xx-eu

_________________
http://www.jaglarz.info

Edytowałem w trakcie poprzedni post.

Ile kilobajtów ma Twój plik 74xx-eu.lbr?

_________________
http://www.jaglarz.info

Mój plik ma 283kb

I dlatego nie masz kilku obudów, powinien mieć około 1,2 MB.

Zaraz wstawię to sobie ściągniesz

_________________
http://www.jaglarz.info

Podziękował.

A skoro już o bibliotekach mowa. Czemu nie widzę biblioteki _atnel.lbr ?
Nadmienię że mam włączone wszystkie biblioteki.

Biblioteka 74xx-eu.lbr (zapisz element docelowy jako... Wszystkie pliki)

------------------------ [ Dodano po: 1 minucie ]



A dlaczego masz mieć? To biblioteka którą Mirek wykonał dla siebie i ma u siebie na dysku...

_________________
http://www.jaglarz.info

No to niby skąd ją mam? Przecież nie ukradłem. Mam ją u siebie na dysku.

Atnel.lbr można pobrać z atnel.pl i zawiera ona moduly atnelowskie

_________________
zapraszam na blog: http://www.mirekk36.blogspot.com (mój nick Skype: mirekk36 ) [ obejrzyj Kurs EAGLE ] [ mój kanał YT TV www.youtube.com/mirekk36 ]

Aaaa, no widzisz nie wiedziałem.

matrix, spróbuj wybrać u góry Library->Use zaznaczyć bibliotekę i potwierdzić.

_________________
http://www.jaglarz.info

Nie pomaga zaznaczanie bo zaznaczałem, nie pomaga update all bo próbowałem. Ale otworzyć do edycji ją mogę.

matrix, przeinstaluj sobie soft, ewidentnie coś Ci się w Eagle'u rozjechało...
... a tak z ciekawości jakiej wersji uwarzywszy i pod jakim OS-em ?

_________________
pozdrawiam
phill2k

Wersja 6.3.0 pod win 7 x64

Nie będę przeinstalowywał bo ponieważ dlatego że, ogólnie działa ok i nie mam z nim kłopotów. Więc jeśli nie widzę tylko jednej biblioteki to nie jest źle.

A udało Ci się zmienić oznaczenie G$ na inne?

_________________
pozdrawiam
phill2k

Nie. Ale dzięki koledze Jaglarzowi uświadomiłem sobie że mam oryginalną bibliotekę gdzie jest fabryczny układ 74125D

Nie oto chodzi..., za chwilę będziesz miał inne problemy - coś ci nie będzie działać..., a w konsekwencji możesz sobie uszkodzić pliki projektu... i wtedy będzie ból
... ja mam też v3.6 pod win7 i u mnie nie występują problemy opisane przez Ciebie, przeinstalowanie nie boli ...
no ale decyzja należy do Ciebie...

_________________
pozdrawiam
phill2k

Jeśli chodzi o pliki projektów to na bieżąco robię backup gdzieś na innej partycji w postaci archiwum zip calego folderu z projektami.

Co do przeinstalowywania to nie bardzo mi się chce bo za dużo zabawy z plikiem licencji.