Tak czytam ten artykuł:
http://www.feryster.pl/polski/pdf/feryster_cz3.pdf Z tego, co rozumiem "w praktyce" przy f<50kHz można nie uwzględniać jeszcze efektu naskórkowości (pewnie wszystko zależy też od sytuacji, czy to projekt dla NASA czy jednak nie), natomiast przy wyższych częstotliwościach już tak. Czyli jeśli projektujemy taką przetwornicę na wyższą częstotliwość i spodziewamy się na cewce np. 250kHz, to już trzeba o efekcie naskórkowości koniecznie pamiętać. Z drugiej strony gdzieś ktoś pisał, że o efekcie tym należy pamiętać dopiero przy technice mikrofalowej, czyli częstotliwościach rzędu GHz
Z tego co znalazłem, to jest też uproszczony wzór na głębokość wnikania dla miedzi (częstotliwość f w MHz, wynik w μm): δ=66,3/√f
Dla 10 kHz jest ok. 663 μm, ale już dla 100 kHz mamy 210 μm. Dla 250 kHz byłoby ok. 132 μm, czyli pięciokrotnie mniej, niż dla 10 kHz. W artykule wspomniano o 50 kHz tam wychodzi ok. 300 μm. Ciekawostka - patrząc w drugą stronę, czyli idąc w dół z częstotliwością. Dla 1 kHz będzie ok. 2100 μm, czyli wychodzi na to, że przy takiej częstotliwości i drucie o średnicy poniżej 2 mm efekt nie występuje.
Samą rezystancję dla danej częstotliwości można by było wyliczyć tak...
R = l*Rw/S
l - długość drutu
Rw - oporność właściwa
S - pole przekroju poprzecznego
No i gdyby znać długość l oraz średnicę drutu, to można odpowiednio skorygować pole S, wykorzystując wzór δ=66,3/√f.
Inna sprawa to rezonans własny cewki