Przedstawionego fragmentu kodu Kol. Zaba nie testowałem (dla podanych danych wydaje się być poprawny), jednak mam kilka uwag:
- tablice numerowane są od 0
- funkcja itoa zwraca łańcuch znakowy zakończony znakiem jego końca tj '\0'
- dla liczb większych lub równych 10 przekroczony zostaje zakres tablicy i kto wie co się później może stać

Dla podanego przypadku, element tablicy o indeksie 0 przyjmie wartość znaku '2', natomiast index 1 będzie równy '\0', ale kolejna funkcja itoa go nadpisze wartością '7', po czym do elementu o ind 2 wpisze swoje '\0', przez co przekroczyliśmy zakres tablicy i możemy mieć problem...
Jednak sama idea dość ciekawa, mimo że "pamięciożerna".
Jeśli źle myślę proszę mnie poprawić, również chciałbym się czegoś nauczyć

Bardziej ogólny kod przedstawiony przez Krauser'a może wyglądać następująco:
język c
Musisz się zalogować, aby zobaczyć kod źródłowy. Tylko zalogowani użytkownicy mogą widzieć kod.
Oczywiście muszą istnieć zmienne
a,
b i
c oraz posiadać odpowiednie typy, tak aby nie "przękręcić" zmiennej
i 
Zapis z zerowaniem zmiennej
i jest oczywiście żartem z mojej strony - kod jest z pełni działający, ale powinna tam być instrukcja break, aby zminimalizować wynikowy kod. Ot taki myk
