Nie sądzę by te małe elektrody się szczególnie nadały do elektrolizy , a napewno nie z pojedynczego kondensatorka , co do zawartej miki jest to naprawdę dobrze dobrana i wyselekcjonowana mika , ale płatki sa na tyle cienkie i dobrze sprasowane że ich rozdzielenie bedzie trudne zwłaszcza w wiekszych egzemplarzach które juz nie byłu zalewane lakiem , a zaprasowywane w tworzywie sztucznym.
Dla elektronika cieżko przestawić myślenie na inne i kondensator jako kondensator zawsze znajdzie zastosowanie , konkretny model zawsze mozna uzyc tam gdzie bedzie idealnie pasował natomiast inne zastosowania hmmmm... trudna sprawa
Inaczej patrzac od strony miki która jest doskonałym izolatorem.
w zależności od rodzaju miki można już cos mysleć:
a jest:
potasowa - muskowit
potasowo magnezowa - flogopit
syntetyczna - fluoroflogopit
z miki wykonuje się tez dosyc dużo wyrobów jak:
mikanit
mikafolia
samika
mikaleks
a główne jej zastosowania to:
jako dielektryk w kondensatorach o małej pojemności
do izolowania wycinków komutatorów
jako izolacja żłobkowa --- /nie nie chodzi o żłobki diecięce
![Szczęśliwy :)](https://forum.atnel.pl/images/smilies/icon_e_smile.gif)
do odizolowywania elementów elektronicznych
Użycie miki w tworzywach termoplastycznych ma wyraźny wpływ na dotowy wyrób.
Są to między innymi:
· wysoka sztywność tworzywa (wysoka wytrzymałość na zginanie)
· duża odporność cieplna — temperatura deformacji jest podwyższona
· wysoka stabilność wymiarów; artykuły tłoczone i wydmuchiwane charakteryzują się wyso-
ką dokładnością wymiarów oraz niewielkim stopniem wypaczania (dotyczy to specjalnie
produktów z zawartością włókien szklanych)
· zmniejszone zapotrzebowanie na pigment — dotyczy to zwłaszcza wyrobów zawierają-
cych mikę flogopitową i ciemnych kolorów
· niski stopień zniszczenia części maszyn produkcyjnych (ze względu na miękkość minerału)
· znakomite parametry elektroizolacyjne wyrobów
· znakomita odporność chemiczna
· duża oszczędność kosztów (możliwość wypełnienia wyrobu nawet w 30%)
Każda pojedyncza płytka mik izawiera jedną warstwę o słabym wiązaniu (potasowa), oraz trzy o wiązaniach mocnych (dwie krzemowe,
oraz jedna glinowa lub magnezowa). Kolor miki zależy od składu chemicznego. Największy wpływ na kolor minerału mają jony żelaza.
Najwięcej jonów żelaza jest w biotycie, który najczęściej występuje w postaci czarnej lub ciemnobrunatnej. Flogopitwystępuje w barwie złotobrązowej, zaś
muskowit, jako niezawierający jonów żelaza, jest biały, srebrny, lub kremowy.
Dzięki takim właściwościom jak struktura płytkowa, elastyczność, giętkość, miękkość, odporność chemiczna, nierozpuszczalność w wodzie, odporność
na wysokie temperatury, izolacyjność elektryczna, mika znajduje coraz szersze zastosowanie w różnych gałęziach przemysłu. Mika stosowana jest jako funkcjonalny wypełniacz w farbach antykorozyjnych oraz drogowych. Dzięki strukturze płytkowej niewielki dodatek miki w farbach antykorozyjnych, również okrętowych, powoduje, że powstaje wewnątrz warstwy farby warstwa podobna do łuski ryby, tworząca naturalną barierę dla nośników korozji. Podobny efekt występuje w przypadku warstw podkładowych, mas szpachlowych itp. Ponieważ mika jest miękka nie powoduje również zniszczeńczęści urządzeń aplikujących (dysz, ślimaków itp.). Miękkość minerału jest cechą, która powoduje, iż mika sprawdza się dobrze w farbach dla drogownictwa.
Płytki miki świetnie przylegają do podłoża, a także są odporne na ścieranie przez koła pojazdów.
Moze o takie zastosowanie chodzi MIrku??