Witam wszystkich. Straciłem już wszystkie włosy na głowie i nadal nie mogę dojść do ładu z pewnym "nienormalnym" zachowaniem aplikacji

Domyślam się, że problemem jest moja nie wiedza, a nie "głupi" kompilator, czy uC

Ale do żeczy:

Mam kod jak poniżej...



Problemem jest to, że w miejscu programu oznaczonym jako ...A... pozyskuję wartość do zmiennej ADCValue. Wartość ta jest z zakresu 0..255. Następnie spodziewałbym się że po wywołaniu funkcji Voltage, będę miał zapisany w pamięci (wskazywanej przez *BFR) ciąg znaków zgodnie z ciałem funkcji Voltage... To znaczy dla wartości 0 pamięć powinna wyglądać tak: 'Z', 'E', 'R', 'O', \0, dla wartości 255 tak: 'M', 'A', 'X', \0, a dla wartości pośrednich tak: 'P', 'O', 'S', 'R', \0

W miejscu programu ...B... "wyświetlam" zawartość pamięci spod adresu wskazywanego przez: BFR. I niestety mam cały czas spacje, te z inicjalizacji zmiennej

Nie pomaga już nawet na sztywno przypisywanie wartości do zmiennej ADCValue tuż przed wywołaniem Voltage. Ani też nie pomogłą wykomentowanie ciała funkcji Voltage i na sztywno wstawienie kodu:



Potrafi ktoś to wytłumaczyć i pokazać mi, co jest nie tak?

Z góry dziękuję i pozdrawiam...

Użyj funkcji strcpy



Oczywiście wcześniej

Zmienna jest przekazywana do funkcji "przez wartość", nieprawdaż? A więc...pewnie już wiesz co

_________________
+++++[>++++<-]>[>++++++<-]>.---------.+++.

Tak też próbowałem...

Voltage (&BFR);

I też kiszka Poza tym, że wtedy na pierwszym znaku mam śmieci

I teraz w takim razie zapytanie, czy char* BFR nie powoduje zadeklarowanie wskaźnika na znak (bajt) identycznego jak wskaźnik na tablicę bajtów? Samo to powoduje, że BFR tak de facto jest wskaźnikiem. Także w tym wypadku do funkcji trafia wskaźnik...

Ale pokombinuje w tym kierunku...

Owszem, wszystko się zgadza...prawie...do funkcji trafia kopia wskaźnika. Przy wyjściu z funkcji kopia jest niszczona. Musisz albo przekazać zmienną przez referencję albo przerobić funkcję na zwracającą wartość.


A w funkcji przypisanie wyglądało tak?


Jest pewien problem w Twoim kodzie, mianowicie jak już uda Ci się przypisać nowy ciąg do zmiennej BFR to tym samym stracisz dostęp do inicjalnego ciągu spacji. Powinieneś mieć jakąś zmienną typu const, która zawsze będzie przechowywać adres ciągu i drugą zmienną, roboczą do której przypisywać można biążący ciąg.

A tak w ogóle w mikroklockach stałe ciągi znaków definiuje się w pamięci flash, ale może na razie to zostawmy.

_________________
+++++[>++++<-]>[>++++++<-]>.---------.+++.

A nie powinieneś zainicjować bufor w ten sposób:


char BFR[25];

Ale mogę się mylić.

_________________
https://www.instagram.com/myfirstquadcopter/

Jak dasz


to funkcja Voltage



a dalej tak jak xor napisał

Dziękuję, pomogło. Zrozumiałem to w ten sposób...

Skoro przekazuję do funkcji wskaźnik char* B, To tak naprawdę owszem, przekazuję w tym wskaźniku adres na pamięć z moimi spacjami, ale operacji dokonuję na samym wskaźniku a nie tej pamięci. Stąd, jeśli przypisałem B = "ZERO", to defacto, 'Z' oraz 'E' stało się adresem wskazującym na coś tam ('Z' * 256 + 'E'), 'R', '0', \0 zaś mazało po pamięci za tym wskaźnikiem niszcząc inne zmienne bądź co bardziej prawdopodobne mazało po stosie Gdy zacząłem się do tego obszaru odwoływać poprzez wskazanie *B, zaczęło działać. No i do funkcji przekazywałem nie sam wskaźnik a faktyczny adres (w nim) moich inicjalizacyjnych spacji poprzez operator pobrania adresu &. Czy dobrze to zrozumiałem. Generalnie dziękuję, działa jak trzeba

Zasada wskaźników to jest bardzo dobrze wytłumaczona w BB oraz w "Szkoła Programowania C" Praty

OK, Wrócę do BB zanim Mirek to zobaczy
Jeszcze raz dziękuję wszystkim za odpowiedzi, wskazówki i wyjaśnienia.

PS. To jak do ciężkiej anielki działają moje dotychczasowe urządzenia