Witam kolegów forumowiczów bardzo serdecznie. Nazywam się Maciej i w tym roku kończę gimnazjum. Zastanawiam się od dłuższego czasu nad wyborem szkoły. Interesuję się elektroniką, systemami alarmowymi, mikroprocesorami, umie podstawy programowania w c. Jaką szkołę wybrać? Myślałem na technikum elektronicznym i elektrycznym. Wiem, że elektronik zajmuje się raczej mniejszym napięciem, elektryk dużym. Mam w związku z tym kilka pytań.
1. Czy można po technikum elektronicznym kłaść instalacje z prądem w domu?
2. Czy po elektroniku można podłączać alarmy, ppoż itp. ?
3. Co w dzisiejszych czasach się bardziej opłaca elektronik czy elektryk?

Wiem, że ludzie mówią idź za tym, co cię interesuje, ale kasa też jest ważna. Żeby nie było, szukałem podobnych tematów, wszystkie przeczytałem, ale nie było aż takich nowych, albo nie były dokładnie wytłumaczone.

Prosiłbym bardzo o odpowiedzenie na poje pytanie ludzi, którzy się na tym znają i potrafią dobrze doradzić. Z góry dziękuję za odpowiedzi.

Pozdrawiam Maciek

Ps. Dla moderatora. Nie wiedziałem gdzie jest odpowiedni dział dla takiego postu, więc wrzuciłem go tutaj. W razie błędu proszę o przeniesienie, ale nie usunięcie.

_________________
Próbuj, a NA PEWNO CI się uda!! MADE IN SILESIA

Słuchaj oba kierunki są teraz na czasie, jednak moim zdaniem technikum elektroniczne będzie najbardziej odpowiednie.
Po tym kierunku jak najbardziej będziesz mógł prowadzić montaż instalacji systemów alarmowych(ja mimo że jestem po techniku teleinformatyku miałem praktyki w firmie która instalowała systemy alarmowe i ppoż). Jeśli chodzi o instalację elektryczne to musisz(chociaż głowy nie dam) uprawnienia SEP do 1kV na montaż instalacji - u mnie w technikum elektronicy mieli takowe przeszkolenia jak i w ramach zajęć praktycznych montowali instalacje elektryczne.

Odnośnie ostatniego pytania to powiem ci że elektronika ogólna jest najbardziej opłacalna bo jak nie instalacje systemów alarmowych i montaż instalacji elektrycznej to możesz być elektronikiem samochodowym między innymi zajmować się alarmami samochodowymi albo zajmować się komputerami lub automatyką przemysłową - jednym słowem elektronika jest najbardziej uniwersalna.

Ja żałuje że nie skończyłem elektroniki ale teraz właśnie jak będę wybierać kierunek na studia to wybiorę elektronikę i telekomunikację



Pozdrawiam Michał!

Dzięki za informacje. Jutro zanoszę papiery do szkoły. Jako pierwszą mam elektronikę. Zobaczymy jak będzie we wrześniu.

_________________
Próbuj, a NA PEWNO CI się uda!! MADE IN SILESIA

spokojnie po kierunku elektronika dostaniesz uprawnienia SEP do 1KV

_________________
sig off ;(

U mnie w mieście np praca dla elektroników jest praktycznie zerowa, natomiast jest parcie na elektryków. Począwszy od zawodówki po wyższe. Chodzi głównie o pracę przy maszynach elektrycznych.

Wszystko zależy od tego czym się bardziej interesujesz czy uP czy komputerami czy bardziej maszynami to możesz wybierać elektryk / elektronik / informatyk / teleinformatyk / mechatronik. Ale na to pytanie musisz odpowiedzieć sobie sam. Nie kieruj się tym, że mniej zarobisz bierz i ucz się do zainteresowań, a nawet jak zarobki będą na przeciętnym poziomie nie będziesz widział jak szybko czas leci. Jeżeli będziesz pracować w zawodzie którego nie będziesz lubić to myślę, że to tylko stracony czas.
Pozdrawiam Artur.

To myślę żaden problem ja mam sepy pow. 5KV + Pomiar i Dozór ale takie były mi potrzebne - co 5 lat trzeba odświeżać
O szkołach nie będę pisał bo dużo tego i nie koniecznie po drodze jakoś tak zawsze pod prąd i okrężna droga

Myślę że na tym etapie technikum elektroniczne jak najbardziej, a potem ... wyjdzie w praniu


Dokładnie : jak pisze kol. wyżej.

Praca musi ci sprawiać przyjemność i dawać satysfakcję inaczej daleko nie zajdziesz i tylko zmarnujesz czas i swój i nauczycieli co cię szkolili i pracodawcy

_________________
[b]San Escobar! Patria mia! Tu eres como la salud.[/b]

Z mojej strony mogę powiedzieć tyle, nie mam skończonych żadnych elektronicznych szkół , a pracuje już w zawodzie serwisanta-elektronika łącznie 14lat. Praktycznie od zawodówki. Jak pisze kolega SunRiver, wiecznie było nie po drodze, a to kierunek akurat zlikwidowali, a to jakieś kursy musiał mieć pracodawca udzielający praktyk. I tak skończyłem najpierw zawodówkę, jako tokarz-frezer, potem technikum jako automatyk o specjalności hydraulika-pneumatyka. Studia też mnie jakoś nie fascynowały .
Najważniejsze by ludzie którzy cię uczą potrafili przekazać wiedzę, osobiście mam awersję do Polibudy Gliwickiej . Wiem, że na AGH jest świetna elektronika, WAT, Poznań, Wrocław. Najlepiej na początek jakieś dobre technikum, nie koniecznie stricte elektroniczne. Ważne jest podejście nauczycieli, na inne zainteresowania.
Co do "co się opłaca", dziś tak naprawdę ciężko powiedzieć, nawet jak będziesz dobrym piekarzem to zarobisz lepiej, niż kiepski elektryk czy elektronik. Ważna w/g mnie jest specjalizacja, przynajmniej w elektronice. Dziś jest bardzo szerokie spektrum możliwości rozwoju w elektronice, elektrykę traktuję jako uzupełnienie. Jeżeli interesujesz się techniką, masz dyg do mechaniki, to polecam raczej, elektrykę z naciskiem na automatykę, jeżeli masz lewe ręce do prac mechanicznych to elektronika z naciskiem na informatykę.
Ciężko wywnioskować w czym jesteś dobry, co się naprawdę interesuje, bo sam jeszcze tego nie wiesz . Trzeba naprawdę poświęcić kawał życia na elektronikę . Elektryka jest prostsza, tj. mniej wysiłku trzeba włożyć by zacząć zarabiać. Taka prawda, zrobisz parę kursów popracujesz jako praktykant i możesz na tym poprzestać. Z elektroniką nie ma tak łatwo. Jest bardziej ambitna.
Do układania kabli w domkach wystarczy ci SEP do 1kV i trochę praktyki. Ale by zainstalować alarm coś już z elektroniki powinieneś wiedzieć.

Niestety nie ma gotowych rozwiązań, szkolnictwo w Polsce nie jest ukierunkowane na zawody które są aktualnie w cenie . Trzeba samemu przewalić ten syzyfowy kamień.

Sam zaczynałem "praktykę" elektroniczną jako dodatkowe zajęcia zaraz po zawodówce, jak byłem w wieczorowym technikum. Pracowałem w serwisie RTV, potem wojsko, znów serwis RTV, aktualnie od 8lat pracuję, przy elektronicznych wagach, oraz urządzeniach wykorzystywanych w przemyśle spożywczym, sprzedaży, produkcji etc.
Po za pracą, mnóstwo czasu spędzam na uczeniu się nowych rzeczy.
Musisz zapytać sam siebie, co chcesz w życiu robić i zacznij to robić, cytując za "Laską" z Chłopaki nie płaczą .

Wiem tylko, że nie warto tracić czasu na rzeczy które nas nie interesują. Dlatego olałem studia.

Wszystko zależy, jak powyżej kolega napisał, co chcesz później robic po szkole. Jeśli już teraz jesteś zdecydowany na studia techniczne związane z elektroniką to ja sugeruję abyś wybrał mimo wszystko dobre liceum z niezłym poziomem matematyki i fizyki. Zainteresowania i tak najlepiej rozwijać samemu w zaciszu domowym . A jeżeli chcesz tylko skończyć szkołę średnią i zająć się pracą to zdecydowanie technikum co zreszta też nie wyklucza studiów tyle ze zaczna się nieco pozniej (chyba ze teraz juz technika trwają krócej niz 5 lat)
Ja wiele lat już pracuję jako konstruktor urządzeń medycznych i z pewnością studia mi w tym nie przeszkodziły

Niestety z studiami w Polsce jest jeden podstawowy problem, na jaki kierunek byś się nie wybrał, to jest mnóstwo rzeczy do nauki które praktycznie są zbędne, typu ekonomia, itp. kwiatki.
Nie polecam olewania za młodu studiów, bo po pewnym wieku już po pierwsze nie ma czasu, bo trzeba zarabiać, po drugie nie chce się .
Chyba, że rodzice będą cię sponsorować tak długo jak się będziesz uczył. To bym w takim przypadku doktorat robił .

E tam ekonomia, ja z dumą chodziłem na przedmiot humanistyczny, który sam sobie wybrałem: Elementy etnografii słowian

Po liceum będzie łatwiej na I roku studiów, matematyka, fizyka. Za to po technikum odpadną takie rzeczy jak pracownia elektroniczna w okolicach drugiego roku.
Moją radą jest, idź do liceum, będziesz rok do przodu. Książka Mirka w rękę, drugim elementem będziesz Sztuka Elektroniki i jeśli Cię to kręci, będziesz też dużo wiedział. A na studiach będziesz miał to co w technikum.
Dalej, niezmiernie ważne: Żeby być dobrym, nie musisz iść na polibudę, interesuj się, skończ cokolwiek. Wiadomo inż. przed nazwiskiem ładnie brzmi, ale nie idź głownie dla tytułu, tylko się tym baw, bo znajomy ma w pracy magistra po automatyce na PG, który robi wielkie oczy na widok prostego schematu szafy sterowniczej.

Zgadzam się w 100% z przedmówcą, papierem to można sobie za przeproszeniem wytrzeć, a tego co naprawdę potrafisz nikt ci nie zabierze. I tak potem jest 100pytań do... na rozmowie kwalifikacyjnej, "...a jakie ma pan doświadczenie...". Mnie dużo pomogło wojsko, w znalezieniu pracy, nikt mi już nie zarzucał, że mnie wezmą do wojska, a nie chwaliłem się, że chodzę na studia, bo czasem też na to krzywo patrzeli. Wszystko potem zależy od pracodawcy. Teoria na niewiele się zda bez praktyki. Dobry fachowiec zawsze znajdzie pracę, nawet bez papierów.