Wszelkie komentarze lub zachwyty (o ile będą ) umieszczajcie w tym ...wątku

Skasowane, po co tworzysz na zapas temat? Będzie potrzeba to rozwinie się dyskusja - Różowy J.


Chyba już przyszedł czas żeby powiedzieć coś o takim tworze jak sql, który pewnie kilku osobom się przyda
Jednak żeby nie było zbyt różowo do zabawy wybrałem coś takiego co się nazywa: ORACLE Database 11g XE.
Jest to wersja darmowa do zastosowań domowych i o ile się nie mylę także komercyjnych. Sam serwer ma kilka ograniczeń ( zresztą tak samo jak MSSQL w wersji express)
w postaci ograniczenia w ilości użytkowanej pamięci, wielkości bazy danych (11GB - i niech ktoś powie że dla niego za mało, to poproszę Suna albo różowego o przycięcie ilości pigułek )
oraz ilości używanych procesorów.

Jeszcze może słowo wyjaśnienia dlaczego dlaczego Oracle, ano dlatego:
- że każdy się go boi
- że jest prosty
- że jest inny
- że nikt go nie używa do zastosowań amatorskich
- że że .. że .. że ( ten argument mi się podoba najbardziej )
- i najważniejsze dawno nic w nim nie robiłem więc warto sobie przypomnieć podstawy

Zresztą generalnie sam sql na różnych serwerach tak bardzo się nie różni, oczywiście są pewne niuanse i nie konsekwencje w implementacji
składni sql czy też T-SQL ale to już inna bajka.

To by było na tyle tytułem wstępu, warto by przystąpić do instalacji tego tworu na komputerze, która zresztą nie obędzie się bez małych perturbacji, więc proszę w miarę uważnie czytać

Na początek musimy sobie zorganizować dwie instalki, jedną jest sam serwer, a drugą narzędzie SQLTOOLS które posłuży nam do pisania skryptów sql.

Serwer Oracle ściągamy z tej lokalizacji

Akceptujemy licencję i ściągamy wersję Oracle Database Express Edition 11g Release 2 for Windows x32
żeby nie było niespodzianek trzeba się zarejestrować co oczywiście niczym nie grozi (Chyba tylko tym że będą mieli nasze dane o ile poda ktoś prawdziwe )

Następnie zaglądamy do działu Download na stronie SQLTOOLS i zasysamy pakiet SQLTools 1.6 build 15 (from SourceForge)

Skoro mamy już te dwie instalki to czas się zabrać do roboty.
Rozpakowujemy do jakieś folderu instalację Oracle i odpalamy setup.exe
Naszym oczom pojawi się takie okienko gdzie klikamy next



Następnie akceptujemy licencję i klikamy next



Dalej się nas pytają co chcemy zainstalować (raczej dużego wyboru nie ma ) no i oczywiście gdzie ma być zainstalowane,
jak juz z tym się uporamy to klikamy next



Następnie naszym oczom ukaże się okienko o wprowadzenie hasła administratora serwera więc je wprowadzamy w drugim okienku potwierdzamy
i klikamy next.



A teraz się założę że nikt nie spojrzał jak te konta się nazywają
Dla przypomnienia napiszę że SYS oraz SYSTEM jest to o tyle ważne że jeżeli nie zapamiętacie tego to będą problemy z zarządzaniem serwera

No dobra teraz wyskoczy nam okienko z podsumowaniem instalacji, numerami portów na których nasłuchuje serwer itd.



Przy okazji nie zdziwcie się jak wyskoczy wam coś takiego



Pod żadnym pozorem nie klikajcie ok bo właśnie w tej chwili zajmiemy sie tym błędem.

Otwieramy explorator windows i idziemy do ścieżki którą wskazał nam komunikat.
Następnie odnajdujemy plik o nazwie OracleMTSRecoveryService.reg kopiujemy go i zmieniamy mu nazwę na KEY_XE.reg
I przy okazji kopiujemy ścieżkę z paska adresu, bo za chwilkę się nam przyda.


Po tym wszystkim odpalamy edytor rejestru (regedit.exe) i odnajdujemy klucz



gdzie zmieniamy wartość klucza "1" na ścieżkę którą przed chwilą skopiowaliśmy w Exploatorze Windows.

Dopiero po tych wszystkich operacjach z ulgą klikamy ok

Dalej już nie powinno być większych problemów i naszym oczom powinno się ukazać takie okienko jak poniżej gdzie klikamy Finish



No dobra instalacja Oracle już za nami, ale to nie oznacza końca "kłopotów" jednak o tym za chwilkę.

Jeżeli wszystko przebiegło pomyślnie (w co nie wierzę) i po kliknięciu linku Get Started with Oracle "bla bla bla ..." ( jest na pulpicie )
ukaże nam się w przeglądarce taka strona



to jesteśmy w domu
A jak nie to jedziemy dalej .....

Odpalamy Explorator Windows i szukamy skrótu GET_Started w lokalizacji gdzie zainstalowaliśmy Oracle.
W moim przypadku jest to
Kopiujemy w/w link na pulpit i edytujemy go do postaci http://localhost:8080/apex/f?p=4950 ,
następnie zapisujemy i przenosimy z powrotem na swoje miejsce.

Nooo i teraz nie ma bata musi działać

a skoro tak to od razu klikamy na Apllication Express, gdzie następnie zostaniemy poproszeni o zalogowanie się, co czynimy czym prędzej

User : SYSTEM
Password : powinno być ci znane bo przecież klepałeś je podczas instalacji

Następnie ukaże nam się formularz do tworzenia nowego użytkownika co czynimy, tutaj mam gorącą prośbę załużcie użytkownika jak na obrazku, dlatego że jak później będę wrzucał jakieś skrypty to żeby obyło się bez niespodzianek



No dobra to już 3/4 drogi za nami pozostała nam tylko instalacja SQLTOOLS.
A właśnie słowo wyjaśnienia dlaczego SQLTOOLS, ano dlatego że jest to lekki edytor obsługujący Oracle, co prawda jest oryginał który nazywa się SQL Developer ale jest bardzo "ciężki" i prawdę mówiąc nie będzie nam potrzebne aż tak potężne środowisko.

No dobra więc zabieramy się za robotę. Instalkę SQLTOOLS powinniście już mieć gdzieś zapisaną, więc ją odpalamy i instalujemy.
Tutaj miała być instrukcja instalacji, no ale bez przegięcia myślę że te parę razy "next" to potraficie wcisnąć bez instrukcji

Po skończonej instalacji odpalamy Nasz edytor gdzie ukaże nam się takie okienko w którym dzielnie wciskamy ok



następnie pojawi się okienko z prośbą o podanie hasła (hasło to jest zabezpieczeniem edytora przed nie upoważnionym użytkowaniem i tak przy okazji chroni nasze połączenia do baz danych)

więc kto chce to wpisuje, a kto nie chce to nie wpisuje



Ok skoro już się zabezpieczyliśmy albo i nie okaże się za jakiś czas

to przystępujemy do konfiguracji połączenia z bazą danych

więc pisujemy po prawej stronie okienka:
TAG: ATNEL
User: ATNEL
Password: atnel

zaznaczamy bypass coś tam ...

Host: localhost
TCP Port : 1521



Następnie klikamy TEST , jeżeli wszystko przebiegło jak należy, powinien ukazać się komunikat



A skoro jest wszystko ok to klikamy save a później connect

No dobra teraz wypadało by sprawdzić chociaż czy cały ten nasz trud się opłacał,
więc czym prędzej wpisujemy


I .......... mamy takie cuś



A skoro mamy takie cuś , to cieszymy się jak dzieci i czekamy na dalszy ciąg

PS. Będę po troszku w tym wątku dopisywał wiedzę tajemną o sql więc spadać mi stąd ze swoimi komentarzami

No dobra, chyba przyszedł czas żeby trochę po przynudzać

Więc będzie trochę definicji

SQL - ang. Structured Query Language jest to nic innego jak strukturalny język używany do tworzenia,modyfikowania baz danych oraz do umieszczania i pobierania danych z tych baz.

Podstawowymi cechami SQL są:

- jest językiem wysokiego poziomu (językiem czwartej generacji – 4GL), opartym na słownictwie języka angielskiego, jego wyrażenia mają określoną strukturę,
- tym niemniej, jak większość nowoczesnych języków ma dość swobodny format, tzn. iż poszczególne fragmenty poleceń nie muszą być umieszczane w określanych miejscach,
- jest językiem deklaratywnym (nieproceduralnym), zorientowanym na wynik (użytkownik definiuje, co chce otrzymać, ale nie pisze jak), inaczej mówiąc, SQL nie potrzebuje zatem podawania przez użytkownika dokładnego sposobu dostępu do danych i sposobu przetwarzania danych,
- jest oparty na algebrze relacji,
- zawiera logikę trójwartościową,
- nie posiada instrukcji sterujących wykonywaniem programu,
- nie dopuszcza rekurencji,
- umożliwia definiowanie struktur danych, wyszukiwanie danych oraz operacje na danych,
- działa na zbiorach danych.

Do podstawowych komponentów języka SQL należą :

- DDL (Data Definition Language)
polecenia:
- CREATE - tworzenie tabel, baz danych itd.
- ALTER - modyfikacja tego co powyżej
- DROP - usuwanie j.w.
- TRUNCATE - usuwa rekordy z tabeli
Wykonanie któregoś z powyższych poleceń jest nie odwracalne, oznacza że polecenia nie da się cofnąć.

- DQL (Data Query Language)
polecenia:
- SELECT - wyświetlanie rekordów
Tym poleceniem nie da się nic popsuć

- DML (Data Manipulation Language)
polecenia:
- INSERT - wstawianie rekordów do tabel
- UPDATE - aktualizacja rekordów
- DELETE - usuwanie rekordów
Co tu dużo pisać, opisy mówią same za siebie

- DCL (Data Control Language)
polecenia:
- GRANT - służy do nadawania uprawnień
- REVOKE - odbiera uprawnienia
- DENY - Zabrania wykonywania operacji
- COMMIT - zatwierdzanie zmian wprowadzonych przez DML
- ROLLBACK - cofanie zmian wprowadzonych przez DML


Skoro parę regułek mamy już za sobą to warto by wsponieć o typach danych.

Jest ich kilka:
- CHAR(n) - typ tekstowy o stałej długości n znaków
- VARCHAR(n) – typ tekstowy o zmiennej maksymalnej długości n znaków
- VARCHAR2(n) - to samo co wyżej tylko zoptymalizowany, i zalecany przez Oracle
- INTEGER – typ całkowitoliczbowy
- NUMERIC(p,s) – typ liczbowy przechowujący wartości rzeczywiste o określonej precyzji (p) i skali (s).
Precyzja oznacza ilość przechowywanych cyfr liczby, a skala ilość przechowywanych cyfr po przecinku.
Przykładowo NUMERIC(6,2) przechowuje liczbę o długości 6 cyfr, w tym 2 cyfry na cześć ułamkowa.
- FLOAT – typ rzeczywisty o pojedynczej precyzji
- DOUBLE – typ rzeczywisty o podwójnej precyzji
- BLOB – dane binarne
- CLOB – dane tekstowe o dużym rozmiarze
- DATE – data
- TIME – czas
- TIMESTAMP – data+czas

Jak już znamy typy danych warto by też poznać operatory którymi się będziemy posługiwać, a jest ich kilka rodzajów
i pozwolicie że nie będę ich opisywał

Porównania:
= != <> > < >= <=

arytmetyczne:
+ - * /

konkatenacji (łączenie dwóch wartości tekstowych)
||

do określania zakresów
[NOT] BEETWEN ... AND ...
[NOT] IN (...,...,...)

do określania wzorców:
[NOT] LIKE

logiczne:
AND OR NOT

do testowania wartości pustych:
IS [NOT] NULL

W tym miejscu warto wspomnieć że null nigdy nie równa się null więc warunek null=null nigdy nie będzie prawdziwy.
Dlatego należy zapamiętać to stwierdzenie -> niewiadomo co nidy nie będzie równe niewiadomo czemu

OK, operatory mamy już za sobą, więc jeszcze tylko tablice prawdy i już daje wam spokój (warto zwrócić uwagę jak zachowuje się null)



Na dziś wystarczy

Kolej na następna część

Ale zanim przejdziemy do meritum potrzeba nam będzie jakaś baza danych, dlatego otwórzcie SQLTOOLS, podłączcie się do bazy i odpalcie przez F5
ten skrypt:


Dzisiaj troszkę opiszę instrukcję bez której nie istniał by żaden sql, a zwą ją SELECT.

Składnia instrukcji wygląda tak:



Wygląda groźnie, ale nie martwcie się w rzeczywistości jest prosta jak drut.
Hmmm... w tym momencie warto zadać sobie pytanie co ona właściwie robi ?
Ano jest opowiedzialna za "wyławaianie" interesujących nas infromacji z bazy danych, najprostszym przykładem użycia tej instrukcji jest listing jakiejś tabeli

wciskamy F10.

I mamy pięknie wyświetloną zawartość tabeli autorzy.
A co zrobić żeby wyświetliły się tylko imię i nazwisko ?

Nic prostszego należy zamiast * wymienić tylko te kolumny które nas interesują, czyli piszemy:


i wciskamy F10 , prawda że proste

Jednak tutaj zatrzymamy się na chwilkę żeby powiedzieć kilka oczywistych rzeczy o SQLTOOLS

Są trzy magiczne przyciski zaznaczone na czerwono które będziemy używać. W kolejności od lewej:
- "Wykonaj bierzący kod" (F10)
- "Wykonaj kod w krokach" (F11)
- "Wykonaj cały skrypt" (F5)



Jednak aby zadziałały prawidłowo, każdy blok kodu musi być zakończony średnikiem, jeżeli tego nie zrobimy to Oracle da nam po łapkach w postaci błędu
"ORA-00933: SQL command not properly ended"

Jak to wygląda w praktyce, wpiszcie poniższy kod to sprawdzimy


Stawiając kursor w dowolnej linii i wciskając F10, wykona nam się tylko ten blok kodu w którym mamy postawiony kursor,
stawiając kursor w pierwszej linii i wciskając F11, zostanie wykonany blok kodu w którym jesteśmy i następnie kursor przejdzie do następnej linii ale nie wykona jej (przydatna funkcja przy debugowaniu),
natomiast F5 wykona cały skrypt czyli wszytko co mamy w pliku.

Dodatkowo należy wspomnieć że komentarz pojedyńczej linii osiągniemy przy pomocy
-- Komentarz
natomiast cały blok komentujemy jak w C czyli
/* To
jest
komentarz
blokowy */

Dobrze, podstawy obsługi programu mamy już za sobą , więc wróćmy do Oracle.
Skoro już znamy podstawową składnię dla select, czas przedstawić wam funkcję NVL.

NVL(arg1,arg2)

Funkcja ta przyjmuje dwa argumenty tego samego typu, czyli jeżeli sprawdzamy tekst, to drugi parametr też musi być tekstem i w wyniku też dostaniemy teskt.
Sama funkcja działa tak że jako pierwszy argument podajemy nazwę kolumny którą sprawdzamy i jeżeli okaże się że wartością null to zostanie wyświetlon zawartość drugiego argumentu.

W praktyce wygląda to tak:

zapytanie z null

zapytanie z NVL + jakiś tekst

zaytanie z użyciem dwóch kolumn


Przyglądając się jednak nazwom kolumn z ostatniego przykładu zauważymy że są jakieś "dziwne", więc wypadało by coś z tym zrobić.
Otóż w tym przypadku przychodza nam z pomoca aliasy

Poniżej macie zamieszczone 5 przykładów wykorzystania aliasów, należy zwrócić uwagę że do aliasów nie musi być wykorzystywane słowo AS, ale ja osobiście używam ponieważ przy dużych zapytaniach dla mnie kod jest bardziej przejrzysty.
Kolejną sprawą jest ignorowanie wielkości liter co pokazują kolumny 1 i 2. Aby temu zaradzić stosuje się cudzysłowy, stosuje się je także do wielowyrazowych nazw kolumn.


Na liście instrukcji SELECT są także inne cuda cudawianki jak na przykład operatory arytmetyczne, operator konkatenacji czy też funkcje wbudowane i na pierwszy ogień weżmiemy sobie operator konkatenacji.
Otóż jeżeli wyświetlimy imię i nazwisko z tabeli autorzy, to się okaże że są to dwie kolumny

A my byśmy chcieli żeby zostały połączone w jedną kolumnę, to właśnie w takim przypadku przychodzi nam z pomocą operator konkatenacji który ma symbol ||
I oczywiście przykład użycia


Należy jeszcze wspomnieć że operator ten wartość null traktuje jako pusty ciąg znaków.

Czas na operatory matematyczne + - * /
- jak wszyscy wiemy działają na liczbach
- mają takie same priorytety jak w regułach matematycznych
- nic nie stoi na przeszkodzie żeby stosowac nawiasy
- i [b]najważniejsze dla wartości null ZAWSZE zwracają null[\b]



Poniżej dodatkowo zamieszczam troszke bardziej rozbudowany kod obrazujący działeanie kilku funkcji, tylko na razie nie wnikajcie w pierwszą część kodu
Żeby nam się nie pomerdało otwórzcie nowy skrypt wklejcie kod który jest niżej i odpalcie F5


Skoro już umiemy tak dużo, to warto sparwdzić co potrafi DISTINCT w instrukcji SELECT.
Zasada działania polega pokazaniu tylko tych rekordów które są unikatowe dla instrukcji SELECT. O co tu chodzi, najprościej chyba będzie wytłumaczyć na przykładzie.
Jeżeli wykonamy takie zapytanie

to w rezultacie otzrymamy listę nazwisk (8 wierszy) występujących w tej kolumnie łącznie z tymi powtarzającymi się, jak zwrócicie uwagę jest tam dwóch Kowalskich, a my przecież
chcemy otrzymać listę nazwisk bez powtórzeń i tu z pomocą przychodzi nam właśnie distinct które "wyeliminuje" nam tego jednego Kowalskiego ...


Należy jednak pamiętać że distinct działa dla kombinacji wszystkich kolumn występujących w zapytaniu dlatego gdybyśmy dodali do zapytania kolumnę IMIE to DISTINCT na pierwszy rzut oka nie zadziała,
i byli byśmy w błędzie ponieważ ono zadziałało, tylko że para kolumn NAZWISKO oraz IMIE nie tworzy unikalnej kombinacji

Kolejną sprawą o której warto wiedzieć to, to że DISTINCT rozróżnia wielkości znaków i wartość "MITra" nie będzie tym samym co "mitra",
natomiast wartość null w tym przypadku (traktować jak wyjątek od reguły bo przecież nie wiadomo co nie może być niewiadomo czym ) zostanie potraktowana jako taka sama wartość i zostanie zgrupowana.
I oczywiście przykłady:
Bez DISTINCT:

Z DISTINCT:


Ufff na tym na razie skończymy

SELEKCJA

A cóż to takiego ?
Jest to wyświetlenie a raczej ograniczanie zapytania tylko do tych wierszy które spełniają określony warunek lub warunki, natomiast pozostałe zostają odfiltrowane.
Warunek selekcji może przyjąć jedną z trzech możliwych wartości, są nimi:
- true - wiersz jest zwracany jako wynik
- false - wiersz jest pomijany
- null - wiersz jest pomijany

Do utworzenia warunku selekcji wykorzystujemy operatory:
- porównań
- Dopasowania wzorca
- Logiczne
- Sprawdzenia wartości null

Co to dla nas oznacza ?
W praktyce oznacza to tylko tyle że na podstawie określonych warunków logicznych możemy wyselekcjonować sobie te wiersze które nas interesują.
Ponieważ tutaj sprawa jest prosta to pokażę kilka przykładów zamiast się rozpisywać

Wyświetla wszystkie elementy z lokalizacji 10


Wyświetla wszystkie elementy z lokalizacji 11 które mają ilość wiekszą niż 30


Wyświetla wszystkie elementy które mają pustą kolumnę Producent

Tutaj podam jeszcze błędne zapytanie które nie generuje błędu ale wyświetla zły wynik

Dlaczego tak się dzieje ? Dlatego że pusty ciąg znaków nie jest wartością null ponieważ null jest równocześnie pusty ale też nie pusty znaczy się taki nie wiadomo jaki.


Wyświetla wszystkie elementy które moją wypełnioną kolumnę Producent


Teraz zajmiemy się operatorem dopasowania LIKE

Dzięki temu operatorowi który ma możliwość przyjęcia w swojej składni tzw. znaków specjalnych % (zastępuje dowolny ciąg znaków) oraz _ (zastępuje pojedynczy znak),
które umożliwiają nam elastyczniejsze podejście do wartości tekstowych podczas filtrowania. Podczas używania LIKE należy pamiętać że wielkość liter ma znaczenie.






SORTOWANIE

Czasami do prawidłowej prezentacji wyników potrzebne jest nam sortowanie. Okazuje się że taki mechanizm jest wbudowany w sql i ma następującą składnie:

SELECT ... FROM tabela ORDER BY kolumna [ASC | DESC]{,kolumna [ASC | DESC]}

W praktyce użycie tej składni wygląda tak:



Przy sortowaniu należy zwrócić uwagę na kolejność kolumn wymienionych za ORDER BY dlatego że sortowanie będzie się odbywało od lewej do prawej.
Czyli w przypadku jak wyżej, najpierw tabela zostanie posortowana według ID autora, następnie "wewnątrz" danego autora odbędzie się sortowanie projektów według ich kodu

ORDER BY umożliwia nam odwołanie się także po numerze kolumny zamiast po nazwie


oraz po aliasie kolumny


Należy wspomnieć że nie wymienienie kierunku sortowania skutkuje sortowaniem rosnącym.

PSEUDOKOLUMNY

Najkrócej można by powiedzieć że to taka kolumna którą można wykorzystać w zapytaniu i której wartość jest generowana podczas wykonywania zapytania.
Do takich kolumn należą np:
- ROWNUM
- ROWID
- LEVEL

Na pierwszy ogień weźmiemy ROWNUM, jak sama nazwa wskazuje służy do numeracji wierszy które są wyświetlane w wyniku zapytania.

Jak zwykle przykład wykorzystania


Jak wynika z zapytania, wybraliśmy rekordy z tabeli projekty dla autora o id = 1 następnie tym wierszom nadaliśmy liczbę porządkową za pomocą ROWNUM.

Prawda że proste , jednak nie ma róży bez kolców, i tak jest w tym przypadku. Dodajmy do naszego zapytania sortowanie po kolumnie KOD.


I co się okazuje że naszą LP szlag trafił , dzieje się tak z kolejności wykonywania poszczególnych składowych zapytania gdzie ROWNUM niestety jest gdzieś po środku, a dokładnie rzecz biorąc jest wykonywane
za przefiltrowaniem rekordów (klauzula WHERE), a sortowaniem (ORDER BY).

No to co teraz ? To znaczy że nie da się użyć ROWNUM ? A jak je użyjemy to nie można sortować ?
Otóż i na to jest rozwiązanie, co prawda troszkę na "okrętkę", ale się da , pomocą przychodzą nam tzw. podzapytania.
Tutaj należy wam się małe wyjaśnienie co to podzapytanie, otóż jest to nic innego jak zapytanie które podstawiamy w nawiasach zamiast tabeli za klauzulą from. Pisząc to jeszcze prościej, jest to "wirtualna tabela" stworzona z naszego zapytania.

A teraz przykład użycia takiego podzapytania razem z naszą pseudo kolumną


Dało się ? Dało

Hmmm ... można zadać pytanie czy ROWNUM tylko do tego służy ? Otóż nie ..., ROWNUM można także użyć do limitowania wierszy.
Jeżeli np. chcemy aby nasze zapytanie w wyniku zwróciło pierwsze trzy wiersze to wystarczy skonstruować odpowiedni warunek WHERE co macie pokazane w kodzie poniżej.


No dobra poznaliście już użyteczne ROWNUM, to teraz by wypadało opisać ROWID, ale musze się przyznać szczerze że nie bardzo ma pomysł jak to ładnie opisać
Więc na razie napiszę że teoretycznie rowid można użyć jako kluczy głównych w tabelach ponieważ rowid jest znacznie szybsze od dedykowanych kolumn z kluczami głównymi ponieważ rowid fizycznie identyfikuje poszczególne wiersze w bazie danych i może na tą chwile poprzestańmy na tym.

Ok to teraz czas na LEVEL.
Wyobraźmy sobie że mamy tabelę która ma odwołanie (klucz obcy) do samej siebie, w Naszej bazie taką tabelą jest "Lokalizacje", gdzie przechowujemy strukturę naszych magazynów które są wyposażone w regały, a one z kolei mają półki.

Moglibyśmy zapisać te dane w postaci kolumn, gdzie każda następna kolumna byłaby odpowiednikiem naszej półki w regale, pół biedy jak by jeszcze te regały miały taką samą długość i ilość półek, ale już totalną masakrą miały różną ilość (tych półek).
Nie wspomnę już nawet o tym że do dyspozycji mamy ograniczoną ilość kolumn która może się nam skończyć. Wiec co zrobić ?
No skoro nie opłaca się iść wszerz to może pójść wzdłuż, czyli zapisać dane w postaci hierarchicznej wiersz po wierszu, czyli element podrzędny (półka) będzie przechowywał id elementu nadrzędnego (regał) a ten z kolei id swojego elementu nadrzędnego (magazyn).
Jak pewnie zauważyliście taką hierarchię można rozbudowywać w dół do dowolnego poziomu jaki nam będzie potrzebny. No tak ale jak teraz sprawdzić który jest tym ostatnim ? I tu z pomocą przychodzi nam właśnie wspomniana wcześniej pseudo kolumna LEVEL która nam grzecznie poda numer poziomu dla danej gałęzi

Oto przykład kodu


Co prawda składnia jest deczko skomplikowana , ale na szczęście jest tak tylko na pierwszy rzut oka

Składni od SELECT do FROM nie ma co wyjaśniać więc zacznijmy od razu od CONNECT BY PRIOR, jest to nic innego jak podanie złączenia pomiędzy poziomami naszych lokalizacji (czyli łączymy np. magazyn z jego regałami, a regały z półkami)

START WITH super IS NULL - jest to nic innego jak podanie od którego poziomu ma się rozpocząć łączenie. W naszym przypadku jest to wartość null ponieważ nasze magazyny w hierarchii nie mają już nic nad sobą więc nie mają także przypisanego "rodzica".

Należy pamiętać że zamiast wartości null możemy przyporządkować dowolny "poziom" od którego chcemy zacząć np. od magazynu części


albo magazynu projektów



Uhhh ..... , no to pozostała nam do omówienia jeszcze jedna rzecz o której nic nie pisałem, a bez której chyba by nie istniał Oracle

Jest nią bardzo użyteczna tabela dual. Jak się dało zauważyć podczas moich wypocin na temat operatorów arytmetycznych, użyliśmy takiego zapytania


w rezultacie otrzymaliśmy wynik naszych obliczeń, ale zamiast w jednym wierszu, był on widoczny aż w 8. Dlaczego tak się dzieje ? Dlatego że nasz wynik był generowany dla każdego wiersza który jest w tabeli.
No dobrze, a jak byśmy chcieli żeby w jednym wierszu, to co zrobić ? Użyć do tego tabeli dual;


No ok ... ale dlaczego tak jest ? Dlatego że tak sobie wymyślili twórcy Oracle, że jak w zapytaniu jest SELECT to musi być też informacja skąd wziąć nasze rekordy co oznacza obowiązkową klauzule FROM, skoro już napisaliśmy FROM no to musimy tez podać jakieś źródło rekordów.
Co w oczywisty sposób utrudniło pewne operacje w bazie, dlatego mądrzy ludzie poszli po rozum do głowy i stworzyli tabelę dual
Sama tabela dual nie jest niczym nadzwyczajnym, jest to po prostu tabela która zawiera jedną kolumnę i jeden wiersz w którym jest wpisany "X"

Tym razem zajmieny się funkcjami skalarnymi związanymi z liczbami, tekstem, datami, porównującymi, konwersji i co tam jeszcze wymyślono.
Radzę się dobrze z nimi zapoznać, bo według mnie to własnie one są istotą baz danych

Hmmm ... może zacznijmy od tych co znają wszyscy

Trunc(p1,p2) - definicja mówi że obcina liczbę p1 do p2 miejsc po przecinku, co nie do końca jest prawdą

Weźmy sobie przykład który jest nie jako przełożeniem definicji

Działa jak powiedzieli ale sprawdździe co się stanie jeśli obetniecie tą liczbę np: do -2 czy do -3
Wniosek jest jeden, można można obcinać cześci ułamkowe, ale też dziesiątki, setki itd...

Round(p1,p2) - zaokrągla liczbę p1, do p2 miejsc (specjalnie nie napisałem "miejsc dzisiętnych" bo z zaokrągleniami sytuacja jest analogiczna co w TRUNC)


MOD(p1,p2) - zwraca resztę z dzielania całkowitego p1 przez p2

Przykład


I bardziej pokręcony przykład(Wybieramy co piąty wiersz z tabeli elementy):


ABS(p1) - zwraca wartość bezwzględną liczby



SIGN(p1) - zwarca znak liczby, przy dodatniej wynikiem będzie 1, przy ujemnej wynikiem będzie -1



SQRT(p1) - zwraca pierwiastek kwadratowy z liczby p1


A właśnie, pierwiastek kwadratowy możemy obliczyć bo mamy do tego opdowiednią funkcję, a jak obliczyć dowolnego stopnia ? o tym za chwilę

POWER(p1,p2) - zwraca liczbę p1 podniesioną do potęgi p2



A teraz pierwisatek dowolnego stopnia

Dlaczego tak ? Bo przecież pierwiastek jest odwrotnością potęgi więc po co wymyślać jakąś dodatkową funkcje

Jednak jak już uruchomimy to zapytanie to sie okaże że wynik jest jakis dziwny (ci co odpalili zapytanie wiedzą o czym mówię), a ja zapewniam was że wynik jest prawidłowy z punktu widzenia programowania i pozwólcie
że tym razem nie wyjaśnie dlaczego tak się dzieje, niech to będzie hmmm.... wasze zadanie domowe
Powiem tylko tyle że dosyć często ten bardzo boli programostów nie tylko w sql ale wszędzie gdzie się używa liczb w programach.

No dobra z cyferkami już skończyliśmy teraz czas wziąc się za tekst.

Na początek weżmy pod lupę trzy funkcje, są nimi:

UPPER(ciąg_znaków) - ZMIENIA WSZYSTKIE LITERY NA DUŻE
LOWER(ciąg_znaków) - zmienia wszytskie litery na małe
INITCAP(ciąg_znaków) - Pierwsza Litera Każdego Wyrazu Jest Z Dużej Litery

Hehehe no to załatwimy te trzy funkcje jednym przykładem


No może jeszcze jednym ale ten będzie bardziej praktyczny, taka trochę inna forma DISTINCT


Skoro już wywołaliśmy DISTINCT do tablicy to czemu nie użyć


Dobrze jak się już pobawiliśmy, to jedziemy dalej.

Następne w kolejce są LPAD i RPAD.
LPAD (ciąg_znaków,p1[,ciąg_znaków_2]) - wynikiem tej funkcji jest ciąg znaków o długości p1 który zostaje utworzony przez dodatnie z lewej strony znaków z ciągu_znaków_2.
Jeżeli ciąg ten nie zostanie zdefinowany wtedy zostaną użyte spacje.
LPAD (ciąg_znaków,p1[,ciąg_znaków_2]) - ta samo historia co z LPAD tylko wszytsko się dzieje po prawej stronie



Dalej mamy LTRIM i RTRIM które są dokładnie odwrotnością LPAD oraz RPAD, mają postać

LTRIM(ciąg_znaków[,ciąg_znaków_2]) - usuwa z ciąg_znaków z lewej strony znaki zawarte w ciąg_znaków_2
RTRIM(ciąg_znaków[,ciąg_znaków_2]) - to samo co wyżej tylko że po prawej stronie
I dla obydwóch przypadków jeżeli nie wymienimy ciąg_znaków_2 to domyślnie będą usuwane spacje.


Ciekawe kto zauważy co z tym zapytaniem jest nie tak


Dobrze, to pozostały nam jeszcze:

SUBSTR(ciąg_znaków,p1[,p2]) - wybiera z ciąg_znaków, p2 znaków od pozycji p1 , w przypadku braku p2 wybiera zanki do końca(ale prąbana definicja)
W praktyce to jest tak, podajesz pozycję od której ma pobierać znaki i ile znaków ma pobrać, co w praktyce wygląda tak:


INSTR(ciąg_znaków,ciąg_znaków_2[,p1,p2]) - Szuka p2-wystąpienia ciąg_znaków_2 w ciągu_znaków od pozycji p1. Domyślnie p1 i p2 mają wartość 1.
W praktyce podaje nam pozycję na której znajduje się początek ciągu znaków.


LENGTH(ciąg_znaków) - zwarca długość ciągu znaków


REPLACE(ciąg_znaków,ciąg_znaków_2[,ciąg_znaków_3]) - zmienia wszytskie wystąpienia ciąg_znaków_2 w ciąg_znaków na ciąg_znaków_3, wprzypadku braku ciąg_znakó_3 wstawia pusty znak czi nic


TRANSLATE(ciąg_znaków,ciąg_znaków_2,ciąg_znaków_3) - zmienia ciąg_znaków_2 na ciąg_znaków_3 w ciąg_znaków
A po ludzku, można napisać tak, że np: ciąg_znaków_2 = "ABC" natomiast ciąg_znaków_2 = "123" to A zostanie zastąpine przez 1, B przez 2, C przez 3

No dobra i chyba na tym etapie zakończymy poznawanie funkcji tekstowych, pozostaje nam jeszcze zabawa z datami, ale o tym napiszę już innym razem.

Witam! Mam problem z datą, a dokładniej nie da się w tworzonej tabeli dać typu TIME, wyskakuje błąd "invalid datatype" bardzo proszę o dokończenie wątku, bo akurat na datach stanęło Z góry dziękuję za odpowiedź!

Jeżeli chodzi o Oracle to niestety nie występuje typ Time znany o ile mnie pamięć nie myli w MySql.

Co do przechowywania godziny , bo domniemam że o nią chodzi , to masz dwie możliwości albo użyć typu Date który także ma możliwość przechowywania czasu oprócz daty. I osobiście chyba poszedłbym w tym kierunku.
Druga możliwość to przechowywanie czasu jako varchar2 ale taki sposób tworzy raczej więcej problemów niż to jest warte
I oczywiście pozostaje ci także tym timestamp który przechowuje dokładnie to samo co typ date ale robi to bardziej dokładnie.

Dzięki wielkie za odpowiedź!
Nie było innej możliwości i po prostu zamiast osobnych kolumn "data" i "godzina", mam kolumnę "czas" typu TIMESTAMP
Pozdrawiam!

Nadal uważam że zmienna o tak dużej dokładności jest zbędna
Ale to nie ja projektuję więc ........

A co do jednej kolumny z czasem to przecież nie problem bo zawsze można walnąć

np.:

(Pisane z głowy)

Co do poradnika do już od jakiegoś czasu noszę się z tym aby go skończyć , ale jakoś nie mogę się zmusić do powtórnego zainstalowania Oracle